Bij het aanbreken van de zomer begint de geplande vakantie te naderen. Een week vol rust en genot die in eerste instantie nog zó ver weg leek, is dan nu eindelijk bijna binnen bereik. Stilletjes aan worden al de kleren een keer gewassen en de koffers gepakt. Met een goedgeluimd gevoel werkt menig echtpaar, stel of gezin de lijstjes met benodigdheden af. Verschillende spullen worden uit stoffige kasten getrokken voor hun jaarlijkse dienst. Fluitend pakt ieder zijn of haar koffer op en sjouwt het naar de auto. Hun vakantiegevoel overheerst en niks kan hun humeur verpesten. Wanneer ze voldaan naar de reusachtige hoop bagage kijken, zien ze hun voorbereidende werkzaamheden als afgerond. De reis kan beginnen.
Met een duidelijke positieve nasleep van de prettige inpakperiode vertrekken ze. Vol goede moed starten ze hun reis. Toch wordt al snel gemerkt dat het jaarlijkse tripje naar de Costa Brava, Toscane of Bordeaux wederom niet over rozen zal gaan. Met een morrend geluid wordt in de eerste kilometers al humeurig op de haperende airco ingeslagen. Om de tijd te doden wordt vervolgens de radio aangezet. Helaas maakt de grenspassering naar België dit al snel onmogelijk. Naar aanleiding van deze volgende irritatiefactor loopt de spanning in het brommende gezinsbusje op. Kinderen die na een uur al vragen of de plaats van bestemming al is aangebroken, rechts inhalende Duitse vakantiegangers en ranzige Franse tankstationtoiletten bepalen de daaropvolgende 6 uren de sfeer in de auto. Langzaamaan worden chauffeur en bijrijders gekookt door de brandende zon. Het heerlijke sfeertje dat in het begin nog zo nadrukkelijk aanwezig was, is definitief verdwenen.
Na de laatste verschrikkelijke uurtjes van de reis, begint het eind in zicht te komen. Eindelijk begint de ingestelde TomTom positieve geluiden te maken. Na een lange reis piept het opgesloten vrouwtje vanuit de navigatie: ‘’bestemming bereikt.’’ De reis is snel vergeten, het is inmiddels vakantie.
Er zijn nog geen reacties geplaatst