Vervagende en veranderende tradities zijn normaal. Door de jaren heen is er veel veranderd binnen de traditionele normen en waarden. Nieuwe generaties zetten zich af tegen de gevestigde orde en luidden een nieuw tijdsperk van verse omgangsvormen en frisse algemene gedragingen in. Het zou immers funest zijn als er nog altijd gezamenlijk werd ontlast (lees: gekakt) zoals de Romeinen dat deden. Ook wat het de oude Grieken betrof waren het niet bepaald vooruitstrevende gewoonten: na het eten werden alle borden kapot gegooid. Duur grapje dus.
Toch zijn er ook gewoonten en gebruiken die al lang in de maatschappelijke roulatie zijn. De ouderwetse drie kussen op beide wangen zijn nog altijd niet weg te denken bij verjaardagen en andere felicitatiemogelijkheden. Ook het eeuwige beschuit met muisjes zijn nog altijd onontbeerlijk bij iedere geboorte. Aanhoudende tradities, en terecht.
Zo is het niet met iedere traditie. Waar sommige tradities nog fier en koen het hoofd boven water houden, worden anderen slachtoffer van veranderende tijden. Zo ook het alom bekende rondjes biersysteem. Sinds mensenheugenis wordt het normaal bevonden dat wanneer een persoon aan de bar bestelt, hij dit niet alleen voor zichzelf zal doen maar ook voor de rest van de vriendengroep. Een ongeschreven handleiding voor iedere cafébezoeker. Toch is er de laatste jaren sprake van een flinke daling in de kwantiteit van bierbestellingen. Steeds vaker wordt de ‘ieder voor zich en god voor ons allen-tactiek’ gehanteerd. Een gevolg waaraan het dure horecabeleid van tegenwoordig schuldig wordt bevonden. Tijdens een gemiddelde stapavond van de doorsnee jeugd vinden veel euro’s hun weg razendsnel naar de kasteleinskassa, iets waar dan meestal een plastic bekertje aangelengde budgetbocht tegenover staat. Heerlijk, je proeft bijna de commerciële verkrachting.
Een simpele rekensom wijst uit dat de toenemende individualiteit onder kroeggangers vooral te wijten valt aan de kromme balans tussen banksaldo en horecaprijzen. Het minimumloon van bijvoorbeeld een 19-jarige is €4.53, de gemiddelde prijs van een biertje inmiddels €2.40. De simpele rekensom wijst dus uit dat er ongeveer een half uur gewerkt dient te worden voor een biertje. ‘Even’ een rondje doen voor je vriendengroep bestaande uit vijf bierdorstige jongeheren zal dus moeten worden terugverdiend met drie uur noeste arbeid, om dan nog niet te spreken van omstootgevalletjes.
Dus worden avondjes opstap ingekort, geen verassing als er naar de persoonlijke begroting wordt gekeken. Thuis wordt overmatig ingedronken zodat er eenmaal in de kroeg aangekomen nog maar één biertje ingaat. Na het nuttigen van dit biertje wordt er haastig met dubbel zicht naar het toilet geslingerd, om daar vervolgens een hele dag werken in de wc te mikken.
Er zijn nog geen reacties geplaatst