SIES: Ni-jwieërt en heur droûme

De afgelopen tijd heb ik de discussie over wel of geen randweg, toebedeelde egootjes van wethouders of de burgemeester, verkiezingsbeloften etc. vanaf een afstandje gevolgd. Nu is het tijd voor mijn kronkels en wel deze.

Weert, onze buurgemeente, is groenste “stad” van Nederland, Europa en zelfs de wereld en de burgemeester heeft naast zijn weldadige paleis (en dan heb ik het niet over zijn eigen huis dat niet eens in Weert staat) een mooie boulevard en al jaren een randweg. Iets dat onze burgervader Henk toch ook wel mooie dromen geeft, zo’n boulevard waar je met je (straks zelf aangeschafte) rollator over kunt flaneren of op een bankje kunt zitten en naar straatmuzikanten en al die Nederweerter mensen, die toch altijd zo gewoon zijn gebleven, kijken. Een paleis hoeft voor hem niet zo en een eigen randweg… tja, dat zou een mooi afscheidscadeau voor zijn geliefde Nederweert zijn. Ook Sies moet zeggen dat heeft toch wel wat.

Nog eens extra geprikkeld door de (in mijn ogen gekleurde) discussie over de Randweg op Nederweert24 deel ik mijn gedachten graag met u:

Is de randweg nodig? Voor enkele direct betrokkenen niet, voor enkelen zeker ook wel. Voor Nederweert, en dat is in mijn ogen toch hetgeen waar het om draait, is het van belang dat we naar de toekomst kijken ook al hebben we geen bol waarin we precies gaan zien wat de komende jaren gaat brengen. Dertig jaar geleden begon de droom of het verhaal over een Randweg, in de jaren bleek dat alle partijen voor waren, het nut en de noodzaak werden gezien, maar echte knopen werden niet doorgehakt. En toen kwam de bekende crisis die iedereen (in)direct geraakt heeft, ook de gemeente. Het verhaal leek steeds meer op een droom. Maar de provincie zag en ziet het belang van een randweg om het dorp heen wel en zoals bij vele steden/dorpen die ons voorgingen, kwamen er steeds meer tegengeluiden naarmate het plan steeds meer vormen kreeg. Dit zegt echter niets. Achteraf bleek namelijk steeds weer dat de randweg er kwam en dat iedereen uiteindelijk tevreden is. Eind goed, al goed zou je kort door de bocht kunnen zeggen, maar ook dat is niet zeker want dat komt alleen in sprookjes voor. Sprookjes waar Nederweerternaren graag naar luisteren, maar zeker niet blind in geloven. De toekomst zal leren wat de beste beslissing zou zijn. Echter deze tijd hebben we niet en dinsdagavond is “de dag des oordeels” en zullen de wijze raadslieden hun oordeel vellen en zullen wij hiermee moeten leven.

En ik denk dat dit gaat lukken en we met zijn allen over enkele jaren kunnen genieten van een mooi Nederweert, waar het fijn verblijven, wonen en werken is.