Verduistering

In het hedendaagse Nederland moet alles transparant zijn. Allerhande zaken die het daglicht niet kunnen verdragen, dienen openbaar te worden gemaakt. Elke uitgave moet te verklaren zijn. De weg die onze zuurverdiende belastingcentjes afleggen om een maatschappelijk doel te financieren, moet tot op de bodem navolgbaar zijn.
 De nationale heksenjacht op charlatans en verkwisters mobiliseert daarom iedere burger. Echter is de controle op deze bedriegers en bloedzuigers niet waterdicht. Nog altijd glippen er boefjes met overheidseuro´s doorheen. Met doordachte tactieken en strategieën vullen zij hun beurs met gekreukte arbeidersbiljetten. Sluwe stropdassen zonder geweten.

Flesjes wijn á 127 euro, bonussen van tonnen geld en smeergeldbonnetjes: het is slechts een greep uit de laatste lichting doofpotinfo uit Den Haag. De populistische gedachte van politieke graaiers begint gestalte aan te nemen. Het wantrouwen jegens de gevestigde orde groeit en begint zich steeds duidelijker te uiten. Waar voorheen alleen nog de tandeloze analfabeten zich verbeten in teksten als: ‘’Het zijn allemaal zakkenvullers’’, beginnen nu ook de intellectuelen in te zien dat er meer viezigheid in de Tweede Kamer ligt. Naar aanleiding van deze schandalen vielen er politieke slachtoffers. Zorgvuldig wordt er berekend wiens positie wordt vergeven. Er moet geofferd worden en wel nu.

De hele situatie is daarnaast absoluut funest voor de verkiezingen. Met een historisch laag opkomstpercentage laat Nederland zien het vertrouwen te hebben verloren. Meebeslissen wordt onmogelijk gemaakt wanneer de helft van de informatie achter wordt gehouden. Politieke partijen veranderen langzamerhand met promotiepraatjes –en speeches in flitsende bedrijven. Er zal nooit met enig negatief woord worden gerept over de duistere praktijken. Je kunt namelijk geen fouten toegeven als ze geheim moeten blijven.

Deze hele verduistering gaat verborgen achter een dik wolkendek. Het cultuurtje van achterkamertjespolitiek en handjes wassen in onschuld hangt de Nederlanders de keel uit. Jan Modaal pikt het niet meer. Hij is het beu aan te moeten horen dat de oneerlijkheid wederom zegeviert. De roep om oprechte politiek zwelt aan: het speknekimago moet weg. Allereerst eens transparante wijn, die kost ook geen 127 euro.