Deutschland

Bij het lezen van deze titel kan het verschillende kanten opgaan; optie A: het betreft hier een zieltogende tekst over de verloren WK-finale van ’74. Optie B: dit is een discriminerend betoog jegens de bewoners van Nederweert-Eind. Optie C: Duitsland wordt literair afgebroken naar aanleiding van het minimale aanbod in zomervakantielocaties.
Niks is minder waar; we gaan geen ouwe koeien uit de sloot halen, mensen uit Nederweert-Eind moeten ook ergens wonen en een zomervakantie in Duitsland is op zich ook prima (als je 70+ en superdement bent).

Een compacte lofzang over het handelen van Die Deutscher, dat is welke kant we opgaan met dit verhaal. 
Duitsland is namelijk in de laatste perioden een essentiële schakel geweest in de beleidsvorming op het gebied van oorlogen, eurocrises en de transfervrije terugkeer die John Heitinga maakte van Hertha BSC naar Ajax. Duitsland is goed bezig en dit op een bescheiden manier. Noemenswaardig.
Het stigma dat de Duitsers droegen sinds de oorlog vervaagt. De kleinkinderen van foute Duitsers (Beckenbauer en Rumminigge) hebben de afgelopen jaren hun uiterste best gedaan om de chronische achterstand op vakantieplekken in te halen. Steeds maar weer werden de sandalen-met-witte-sokkendragers bekritiseerd, gediscrimineerd en genegeerd. Op buitenlandse terrassen werden ze nors en bot geholpen en ook op voetbalvelden verdienden ze respect, maar kregen het geen.

De Duitsers pikten dit allemaal. Met schouderophalende bewegingen accepteerden ze hun armoedige imago in het buitenland. Ondanks dat de verguisde afstammelingen van oorlogsmisdadigers geen schuld hebben aan de gruweldaden van hun voorvaderen, ondergaan ze er wel de gevolgen van. Ze slikken het lijdzaam. Zulk gedrag verdient complimenten.

De Duitsers zijn onmisbaar geworden in de Europese politiek. Zonder de felle armgebaren en het adequate optreden van Gruppenführer Merkel waren het maar een paar mompelende stropdassen zonder beslissingen. Als deze 1-meter lange vrouw van staal er niet was geweest, lagen Juncker, Dijsselbloem en Hollande snikkend op de vloer. Duitsland is onmisbaar op het moment, vooral met de Eurocrisis. Het lukt bijvoorbeeld alleen Merkel om de Griekse premier Tsipras tijdens felle debatten te laten zweten als een hoer in de kerk.

Kijk daarom de komende zomer eens wat liever naar die dikke witte Duitser naast je op het terras, maak het zandkasteel, gebouwd door een zesjarig blond jongetje genaamd Heinrich, níet kapot en last but not least: als Duitsers winnen, dan winnen ze, ongeacht op het voetbalveld of in de politiek. Maar wel altijd in de laatste minuut. Kutduitsers.