Heimwee

Hij had heimwee. De man van middelbare leeftijd die alles al dik voor mekaar leek te hebben verlangde naar het verleden. Een mooi huis, twee kinderen en een goedlopend bedrijf bezat hij. Centjes en een vrouw op de bank en ook de buren mocht hij wel. Het was prima.
Onder het genot van een Belgische trappist overpeinsde hij vaker zijn nog prille imperium. Met voldoening bekeek hij zijn zaak, zijn personeel en daarbij: zíjn kassa. Ondanks deze combinatie van gelukzalige factoren knaagde er iets. Er ontbrak iets. De perfecte samenstelling in zijn burgerlijke leventje had het avontuur permanent buitengesloten. Het gebrek aan een risico knaagde. Sterker nog: hij wist welk risico lonkte.

Hij had er zijn jeugd doorgebracht. Deze plek was een verlengstuk van zijn identiteit geworden. De tijd die hij er had gespendeerd achter de bar was evenredig aan het aantal uren slaap dat hij in zijn leven had genoten. Het was jeugdsentiment in zijn puurste vorm. Het was daarom geen geheim dat hij al jaren stiekem verlangde, al tijden lang smachtte en trachtte een heropening te forceren. Steeds zonder resultaat. Constant ondervond hij hindernissen die zijn zoektocht naar investeerders, mede-avonturiers en vergunningen bemoeilijkten. De ambities waarvan hij ’s nachts droomde leken tevergeefs. Zijn wilde avontuurlijke plannen bleven op papier staan. Toch zette hij door. Als een verslaafde hunkerde hij naar de bron van herinneringen en promillage. De obsessie duurde voort maar bracht hem weinig.
Totdat er langzaamaan tekenen van progressie kwamen. Het gerucht spreidde zich rond en stak andere enthousiastelingen aan. Gedurende lange tijd ploeterde hij voor een heropening. Het was immers zijn plicht geworden; na zo lang te lullen kon hij niet meer terug.

En het lukte hem, in het café waarvan iedereen dacht dat het eerder zou instorten dan opengaan, brandt weer licht. De deur die eerst chronisch op slot leek, zwaait binnenkort weer open. De plek waar hij zijn eerste biertjes tapte en meisjes vingerde, krijgt weer een invulling. Het risico waarnaar hij zo verlangde dient zich aan. Een avontuur dat zijn bierbuikje doet trillen. De zekerheid weg, maar de heimwee voorbij.