Nog niet zo lang geleden was ik met mijn zoon in Edinburgh, Schotland. Nog net zo mooi als in mijn herinnering ditmaal in Schotse kerstsfeer. We logeren in een appartement middenin de wijk Old Town. Ideale ligging en een mooi uitzicht. Dat we bijna 100 traptreden moeten lopen om bij onze voordeur te komen deert ons niet.
Dan breekt het moment aan dat we willen gaan slapen en zien tot onze verbazing dat de bodem van het bed gebroken is en deze door een paar lege verfemmertjes wordt ondersteund. Nou ja zeg! Geen wonder dat we het gevoel hebben op een scheve helling te liggen waar je elk moment vanaf kunt glijden. Het is zaterdagavond 23:30 uur, de eigenaar bellen dat het bed kapot is heeft geen zin, dat weet ie immers al en zijn oplossing daarvoor zien we voor ons staan.
Mijn zoon is verontwaardigd en zegt: ’Mam dit kan niet. Dit kan echt niet!’. ‘Je ziet toch dat het kan’, zeg ik tegen hem. Een gevoel van teleurstelling en boosheid begint op te komen en dit wil zich snel uitbreiden door de vele gedachten die steeds omhoog ploppen. Dat gaat in een razendsnel tempo. Je kunt je vast ook wel bepaalde situaties voor de geest halen waarbij er steeds gedachten omhoogkomen. Vaak heeft het dan niet eens meer te maken met hetgeen er op dat moment is maar komen die gedachten naar boven omdat je ze bij andere, eerdere situaties, hebt beleefd.
Wat is het probleem NU?
Wat is nu het probleem? hoor ik mezelf zeggen. We zijn moe en willen slapen zodat we morgen bijtijds te voet op pad kunnen. We gaan heel wat kilometers afleggen in deze stad die op zeven heuvelen is gebouwd.
Kunnen we hier slapen? Ja, dat kan. We hebben een matras en beddengoed. Wat we verder allemaal aan gedachten erbij hebben voegt niets toe aan de wens te willen slapen. Dus zinloos om je nu nog langer op te winden. Klinkt makkelijk als ik dit zo teruglees. En het was ook makkelijk als ik eraan terugdenk.
We maken een foto van het gebroken bed (bewijsmateriaal) en met een paar nette begeleidende woorden sturen we dit naar de eigenaar. Dan leggen we de matras op de grond en vallen na een paar minuten in slaap. De volgende ochtend staan we bijtijds op en gaan de hele dag op pad. Verder geen geneuzel meer over een bed dat kapot is. We maakten duidelijk een keuze voor geluk en niet voor drama.
Mindful moment – Het is zoals het is
Aanvaarden wat is betekent niet dat je het overal mee eens hoeft te zijn en passief achterover moet blijven leunen. Aanvaarden in dit verband betekent dat je bereid bent de dingen te zien zoals ze op dat moment zijn. Kijk ernaar en observeer zonder te (ver)oordelen. Door er geen gedachten en gevoelens, die niet in ‘het nu’ thuishoren, aan toe te voegen kun je beschouwen zoals het is. Dit is wat anders dan te zeggen ‘laat maar’.
Hoofd erbij houden
In dit voorbeeld hebben we ervoor gekozen dit detail niet onze korte vakantie te laten verstoren. Wij hebben foto’s gemaakt als bewijsmateriaal, eigenaar en verhuurder geïnformeerd voordat we zijn gaan slapen. Al met al heeft dit niet meer dan 20 minuten van onze tijd in beslag genomen. Het verbaasde me niet dat er niet gereageerd werd op ons bericht echter doordat we conform hun voorwaarden hadden gehandeld was het geen probleem achteraf te reclameren.
We hebben een super minivakantie gehad in Edinburgh. Als toetje hadden we alle dagen zon.
Lisette
In de rubriek ‘Mindfulness’ schrijft Lisette Poell over haar werk in de praktijk ‘Jij bent Oké’. Ze geeft tips hoe mindfulness te integreren is in het dagelijks leven. Lisette is gediplomeerd coach/counselor en Mindfulness Based Cognitive Therapist / trainer. Naast de (digitale) coaching geeft ze trainingen en workshops op het gebied van mindfulness en intuïtief schrijven. Ze werkt vanuit verschillende locaties. Soms worden paarden ingezet of trekt ze met haar cliënten de natuur in zoals De Groote Peel, het Leudal of de IJzeren Man, etc. Nieuwsgierig geworden? Kijk op de website www.jijbentoke.nl en ook op facebook en LinkedIn. Heb je een vraag mail dan naar lisette@jijbentoke.nl.
5 Reacties
Sorry Lisette maar ik vind dit kortzichtig denken. Weer een of andere goeroe die meent hoe het moet. Ik heb eerder al een keer aangegeven dat als je 1000 sollicitaties hebt geschreven het niet meer kan accepteren dat je word afgewezen. Dus accepteren zoals het is is erg kortzichtig. Als je het zelf niet mee gemaakt hebt en alles uit de boeken gehaald wordt weet niet hoe het in de praktijk werkt.
Heel vervelend om steeds afgewezen te worden. Om dan zo’n verhaal zoals hierboven te lezen raakt je dan ook. Dat je het daar niet mee eens bent verandert nu niets aan dat resultaat. Het resultaat is zoals het op dat moment is en kun je op dat moment niet veranderen. Je kunt alleen invloed uitoefenen op een ander resultaat in de toekomst. We leren uit ons verleden maar blijf niet hangen in het verleden. Dat is niet altijd makkelijk maar niet onmogelijk. Heb vertrouwen in jezelf. Einstein blijkt gezegd te hebben dat het waanzin is om een ander resultaat te verwachten door steeds hetzelfde te blijven doen. Verras jezelf.
Iedereen doet het op zn eigen manier.
Ik heb zelf een jaar thuis gezeten en het is net hoe je hier zelf mee om gaat.
Ik ben hier zelf positief mee omgegaan en heb genoten van mijn vrije tijd.en heb alleen maar dingen gedaan die ik leuk vond om te doen met in de achterliggende gedachten dat als ik weer aan het werk ben minder tijd heb om deze dingen te doen.
Je leeft tenslotte maar een keer en maak er dan ook iets van.
Blijf positief!………………alles komt goed !
Wat een cliché’s zeg. Albert Einstein….
Lisette, begin eens met de foto van het kapotte bed te plaatsen. De mensen willen iets tastbaars, ze geloven die verhaaltjes allemaal niet zonder “bewijs”. Overtuig ons, Wazige woorden daar alleen hebben we niks aan!