Terwijl we op het moment midden in promillage verslindende drank-estafette genaamd carnaval zitten, trachtte ik toch nog een enigszins respectabele verzameling woorden neer te zetten. Houdt wel in uw achterhoofd dat de hersencellen van deze 22-jarige beroepsbullshitter gisteravond al een ferme slag hebben moeten leveren. Het zou daarom dus zomaar kunnen zijn dat er in deze chauvinistische beschrijving van ons dorpje enige rationaliteit en realisme ontbreken. Maakt niet uit, met carnaval mag alles.
Deze tekst er puur op gericht om omwonenden van de glanzende gemeente Nederweert ervan bewust te maken in hoeverre dit een paradijs is om in te wonen: een zee aan opstapmogelijkheden (ahum), de verkeersrichting die gemiddeld één keer per jaar veranderd wordt –gewoon om het spannend te houden – en de onderhand eeuwig durende randwegdiscussie. Kortom: Nederweert is toch een beetje dat bruisende reservaat in onze achtergestelde provincie waar nog altijd de fine fleur van de Limburgse bevolking huisvest. Echter, het feit dat louter Nederweertenaren het eens zullen zijn met deze trotse stelling geeft al aan dat omliggende dorpjes en stadjes nog altijd met een scheef oog naar onze prachtige mini-maatschappij kijken. Pure jaloezie is het.
Het is daarom ook geen verrassing dat her en der al meerdere malen tekenen van deze Nederweertse superioriteit te zien zijn. Zo ook laatst in ‘grote stad’ Weert. Nu is het zo dat het verleden ons leert om met enige argwaan naar Weert te kijken. Vooral vanwege hun ‘harde’ politieke discussievoering (dieper kun je niet zin(c)ken), onderwereld-informanten bij de politie en een AZC vol met permanente carnavalsgangers. Weert is daarom anders, het is te vergelijken alsof je een oudere broer hebt die niet alleen veel groter is, maar vooral veel dommer. Weert als stad zijnde zal daarom proberen af te kijken hoe wij het doen in Nederweert. Zij willen namelijk ook zó graag een fijne dorpskern met een hechte innerlijke samenhang, heeft Weert namelijk allemaal niet. Lekker puh.
Toch worden er verkiezingen gehouden in Weert. Er wordt namelijk ieder jaar de Weertenaar van het jaar gekozen. En omdat er waarschijnlijk een schrijnend gebrek aan prestigieuze oorspronkelijke Weertenaren is, kozen ze de ras-Nederweertenaar Jan Mueters. Vervolgens krijgt über-Nederweertenaar Giel Bruijnaers een eremedaille en wint Rick Stultiens (Nederweert in hart en nieren) de Gouden Lambieck. Juist. I rest my case.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.