Buitengesloten

Het doet pijn, heel veel pijn zelfs. Zodanig dat het snijdt en krast in onze dorpsziel. Want iedereen mag meedoen en wij niet, iedereen kan erover meepraten en eventueel protesteren, betogen of demonstreren. Behalve wij. Omdat de gemeente Nederweert ons de kans ontneemt mee te doen in deze polariserende publieke discussie, staan wij geheel buitenspel. Wij, het Nederweertsche volk, ontbreekt het aan de democratische mogelijkheid te demonstreren zoals ieder dorp dat de laatste tijd doet. Simpelweg omdat we er in Nederweert geen hebben. Wat niet? Een AZC. Waarom hebben wij godverdomme nog geen eigen asielzoekers?

Onze grote debiele broer genaamd Weert heeft er bijvoorbeeld wel één, met alle bijkomstige relletjes van dien. Sindsdien is het ginder één grote mengelmoes van voor-en tegenstanders; stadse bekrompenheid versus linkse moraalridders kruisen dagelijkse de degens. Het gaat er zodoende vijf kilometers ten zuiden van ons reservaatje vurig aan toe, digitale discussies op plaatselijke media waarbij de superlatieven en lachwekkende theorieën je om de oren vliegen zijn er aan de orde van de dag. Het is enerzijds genieten om zoveel domheid gecombineerd met zoveel spelfouten te lezen, anderzijds is er ook sprake van tergende wrevel en wrijving. En waar wrijving is, is een AZC.

Als kers op de taart laten de gelukzoekers/asielzoekers (omcirkel uw voorkeur) ook nog dikwijls van zich horen. De bedden zijn er namelijk vaak niet goed opgemaakt, ze krijgen alleen maar druiven mét pitjes en bovendien zijn er geen vaatwasmachines. 
Kortom, er is nogal sprake van beleving bij de gemeentes met AZC; mensen gaan de straat weer op en in de lokale kroeg is er eindelijk weer eens gespreksstof.

Je kunt er daarom niet omheen: met een AZC in je dorp is het dikke pret. Het zou de gemeente Nederweert daarom niet misstaan het meteen fatsoenlijk aan te pakken en paar gebouwen om te toveren tot noodkamp. Zo lijkt me de Madeira bij uitstek een perfect AZC en ook de Santa zou eindelijk nieuw leven in kunnen worden geblazen.

Het zit er hopelijk een keer aan te komen, het zal hopelijk niet lang meer duren voordat Nederweert eindelijk ook haar eigen asielzoekers heeft. En maar goed ook, het wordt namelijk weer eens tijd dat we hier wat te zeiken hebben.