Feierabend


Het begon als een doodnormale vrijdagavond. Alles leek zoals altijd; een rustig begin van het weekend waarbij iedereen uitgezakt op de bank zijn catatonische blik op de televisie richt. Volledig in beslag genomen door het flitsende beeldscherm oppert één van de levenloze lichamen het initiatief iets te eten te laten bezorgen, een plan wat iedereen wel ziet zitten. De gedachte aan blinkende goudgele friet en flinke vette kebab met een overdreven portie knoflooksaus nemen in een mum van tijd bezit van ieders gedachten. Tezamen kijkt het groepje zombies reikhalzend uit naar de aankomst van de heilige verlosser, brenger van het licht en messias van de nacht; de bezorger.

Zoals vaker heerste er kort daarvoor enige chaos en onrust bij het doorgeven van de bestelling. Het eeuwige gehannes genaamd ‘een bestelling doorgeven’ was wederom een reddeloze opdracht. Gedurende het telefoongesprek met de dienstdoende cafetaria-houder ontwaken namelijk opeens drie á vier levensloze lijven die plotseling doorkrijgen dat er ergens eten te halen is, en vervolgens panisch hun bestellingen proberen te plaatsen terwijl ze het benodigde bedrag bij elkaar sprokkelen.

Het was voor de arme man met pen aan de andere kant van de lijn een hels karwei om alle gerechten die op de achtergrond klonken op te schrijven. Stamelend noteerde hij hetgeen hij verstond, en probeerde het bestelsalvo af en toe af te onderbreken met de vraag ‘saus baj?’ 
Intussen kwam er beweging in de corpsen die tot dat moment in een onnatuurlijke houding op de bank hadden gehangen. Een ware qlimax begon zich meester te maken van het gezelschap, dat in het vooruitzicht van al die calorieën opeens springlevend bleek.

Uiteindelijk werd de prachtig blinkende witte plastic zak binnengedragen. Met grote ogen werd de aankomst van deze eregast gade geslagen. Zorgvuldig ontdeed het groepje aaseters de etenswaren van bepakking en vielen aan. Elf geluidloze minuten waren het resultaat. Geruisloos schrokte iedereen zijn voorbereidde stukje prooi naar binnen, om vervolgens voldaan weer terug te zakken in de lamme dimensie die vrijdagavond heet. Lekker.