Opzoek naar kabouters

Onder het motto: “Opzoek naar kabouters” zijn de gasten van De Zonnebloem afdeling Ospel donderdag naar de Ospelse Peel geweest voor een heerlijke wandeling. Vooraf was het ongewis in hoeverre ze het droog zouden houden maar alles kwam goed…

De weersvoorspellingen hadden vooraf niet veel goeds gebracht. De vraag was: “Houden we het droog tijdens de wandeling met zoveel gasten?” Rond de klok van half twee stonden er 17 rolstoelen klaar. Deze werden gratis ter beschikking gesteld door het uitleenpunt van het Ospels-Steunpunt én Medicura in Nederweert. In totaliteit hebben 33 gasten gebruikgemaakt van de voortreffelijk georganiseerde middag. Naast de 14 vrijwilligers die er de gang in moesten houden waren er nog enkele gasten die zo goed ter been waren dat ze behulpzaam waren bij het duwen van hun eigen dierbaren en andere gasten. Ook zag je gasten met rollator en een enkeling met wandelstok. Kortom een mooi lang lint over het voor rolstoelers verhard wandelpad. Hulde aan Staatbosbeheer.

Al lopende werden oude herinneringen opgehaald, vooral door de heren die zelf turf gestoken hadden. De één nog meer dan de andere. Ook de banen vlogen je om de oren. De elfde baan (vindplaats) was favoriet. Gaten of kuilen van rond de twee meter diep met al dan niet een waterdamwand kwamen voorbij. In zo’n gat was het altijd spannend en niet ongevaarlijk want brak de wand dan was het zaak zo snel mogelijk uit het diepe gat te klauteren om niet te verdrinken. Zo nu en dan werd er stil gestaan en kon men genieten van de mooie natuur. En de zon maar schijnen, dit tegen alle verwachtingen in. Duidelijk zichtbaar zag je de gasten genieten van het weer, de omgeving en het gezellig samen zijn.

Er was één iemand (ik zal geen namen noemen) die bewust vooraan in de rij wilde rolstoelen, ze was bang dat er niet genoeg vlaai te vergeven was. Maar hiervoor hadden een tweetal jonge vrijwilligers gezorgd door een 6-tal vlaaien in een reserve rolstoel af te leveren bij het historische boerderijtje.
Hier werd na de rolstoelrit een kop koffie/thee genuttigd met een stuk vlaai. Riek Wering had gezorgd voor muziek en foto’s waarop gasten stonden die al dan niet aanwezig waren. Heel herkenbaar allemaal.

Rond de klok van vier uur werden de gasten als “unne preens in un èrpelkoel” weer naar de auto’s gereden die voorstonden. Iedereen was uiterst tevreden en het werd trouwens ook tijd dat we konden vertrekken want de eerste druppels water kwamen weer naar beneden. De gasten tevreden, vrijwillige begeleiders tevreden, dus wat willen we nog meer. Het bestuur weet het wel, op naar de jaarlijkse picknick, te organiseren op 31 augustus a.s.. Ook deze activiteit zal zoals gebruikelijk weer in de smaak vallen.