Ingezonden brief: reactie op benoeming wethouder Coumans

Ingezonden brief

Reactie op benoeming wethouder Coumans: wat heeft Nederweert nodig?

Lastige dossiers in de Nederweerter politiek
De Nederweertse politiek kent enkele pittige dossiers zoals de randweg en het centrumplan. Dit houdt de gemoederen in Nederweert goed bezig en gaat van raad en college tot belanghebbende partijen en individuele burger. Een enkeling laat het aan zich voorbijgaan, maar bijna iedereen heeft wel een mening over de randweg of de plannen voor het centrum.

Politiek: Wat mag je van de politiek verwachten?
Het is aan de politiek om besluiten te nemen die recht doen aan de (soms) grote verschillen tussen de belanghebbenden. En het voor iedereen goed doen, is in deze dossiers welhaast onmogelijk. Van de raad mag je verwachten dat ze opkomen voor het algemeen belang: het goed doen voor de gemeente Nederweert en zijn burgers. Politieke fracties nemen standpunten in, dragen deze uit en mogen deze met verve verdedigen. Maar wel met het doel om uiteindelijk tot besluitvorming te komen. En om het belang van Nederweert zo goed mogelijk uit te dragen, is het vervolgens nodig dat we er samen de schouders onder zetten, zodat het college de genomen besluiten zo goed mogelijk kan uitvoeren.

Je mag er van alles van vinden: dat zijn de spelregels die we in Nederland naar democratische maatstaven met elkaar hebben afgesproken.

Wat vraagt dit van bestuurders?
Ik benijd de bestuurders die een besluit moeten nemen over deze lastige dossiers zeker niet en wens hen veel wijsheid toe. Dit vraagt van bestuurders dat ze verbindingen kunnen leggen naar stakeholders en betrokkenen, kunnen luisteren en begrip hebben voor elkaars standpunten. Geloof me: het opschrijven om dit zo te doen, is gemakkelijker dan het uit te voeren. Geen gemakkelijke taak.
Het college straalde ondanks de lastige vraagstukken eenheid uit. Na het vertrek van Hans Houtman – door velen geprezen voor de wijze waarop hij zijn rol heeft vervuld – volgt de zoektocht voor een plaatsvervanger. Ik ga er vanuit dat eensgezindheid binnen het college het streven is en blijft.

Nieuwe wethouder en nieuwe samenstelling college
Na een verhit debat is de heer Coumans benoemd tot wethouder. En snel daarna gaat het politieke gekissebis verder. Lees hiervoor de reactie van Wim Kessels op Nederweert24.

Over de benoeming en het politieke theater dat er bij hoort, kan ik het volgende kwijt. Wim Kessels vindt dat de reactie van het JAN niet kan: ik kan de reactie van het JAN wel een beetje begrijpen. We verwachten van iedereen in Nederweert dat hij zich gedraagt als een goed en fatsoenlijk burger: en dat geldt dus ook voor bestuurders. Sterker nog: bestuurders moeten mede het goede voorbeeld geven. Ik vind dat iedereen zich de vraag mag stellen of hij of zij vindt dat de heer Coumans de juiste persoon is om het rode pluche te bekleden. Voorstanders vinden dat hij de ruimte moet krijgen om zich te bewijzen: tegenstanders vinden iets van zijn gedrag en stellen vraagtekens of hij de rol van bestuurder goed kan vervullen. Een oordeel vel ik niet: het antwoord op deze vraag laat ik graag aan u zelf.

Hoe gaat het verder?
Ik sprak eerder over het niet benijden van de positie van de bestuurders in Nederweert met de besluiten die nog te nemen zijn. Belangrijk is dat raad en college elkaar goed vinden. Daarbij kun je de vraag stellen hoe de positie van het college is, na de gewijzigde samenstelling van afgelopen dinsdagavond.

Van verbindingen leggen, breed draagvlak en er samen de schouders onder zetten, zijn we – als je het mij vraagt – verder af dan ooit tevoren. Dit leg ik overigens niet als verwijt bij het college, maar bij de raad én het college. De dossiers die er liggen, zijn voor de toekomst van Nederweert te belangrijk om nu bepaald te worden door onderlinge verhoudingen, persoonlijke motieven en politiek gekrakeel. Ik hoop dat de politieke voor- en tegenstanders in staat zijn om over hun eigen schaduw heen te stappen, zodat de juiste beslissingen voor de toekomst van Nederweert genomen kunnen worden. De tijd zal het leren. . . . .

Peter Koolen
Nederweert-Eind