‘We worden er niet jonger op’, een veelgebruikte dooddoener om allerhande kwaaltjes, pijntjes en erectiele dysfuncties te vergoelijken. Menig grijze senior wijt zijn beperkingen aan zijn leeftijd, vaak terecht: de constante trein van ouderdom dendert onverstoorbaar door. Zodoende bent u intussen alweer minimaal vijf seconden ouder dan net. Ouwe lul.
De bewustwording van dit constante verrimpelingsproces is er de eerste twintig jaar in een leven nog niet; de dagelijkse problematiek bestaat dan nog louter uit puistjes, porno en verplicht je broccoli opeten. Pas rond het vijfentwintigste levensjaar begint de innerlijke timer voelbaar te tikken. Je beseft dat in lichamelijk opzicht het hoogtepunt is bereikt; het zal slechts een kwestie van jaren zijn voordat de eerste inhammen en bierbuik zich openbaren. Het tegenstribbelen begint. Haren worden geverfd en afslankshakes gekocht. Ondanks dat niets anders zo weerloos te werk gaat als ouderdom, denken velen dat ze iets in te brengen hebben in deze natuurlijke vorm van afbraak. Met dikwijls opgeblazen botox-gezichten en strakgetrokken oogleden als gevolg.
Met behulp van zelfgeknutselde tegeltjeswijsheden op internet houden anderen zich voortvarend voor om zich nooit over te geven aan de voortschrijdende innerlijke klok. Met credo’s als ‘leeftijd is als wijn, hoe ouder hoe beter’ en ‘het leven begint pas op je veertigste’ beroepen deze arme zielen zich op het recht van onwetendheid. Verjaardagen worden zodoende zwijgend overgeslagen en hangtieten verhullend omhooggehesen in corrigerend ondergoed.
Toch ontkomt er niemand aan het constante proces van veroudering. Accepteer daarom een kaal hoofd met ouderdomsvlekken als toekomstig schoonheidsideaal en berust in het feit dat heel veel jenever drinken doodnormaal is als je oud bent. Kijk daarom uit naar het feest dat oud zijn heet, verjongen zit er namelijk niet meer in.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.