“Als mensen ergens last van hebben, moeten ze dat tegen mij zeggen. Dan kan ik er iets aan doen.”
Chris Salimans maakt het leven niet graag moeilijker dan het is. Hij is een man van zijn woord. Rechttoe rechtaan. Een geboren ondernemer die leeft voor zijn bedrijf en het liefst de teugels zelf in handen houdt. Elektriciteit opwekken met de energie van de zon. Voer maken. Het transport van de dieren. Mest verwerken en leveren. Chris regelt het allemaal zelf.
Die aanpak heeft hem geen windeieren gelegd. Onder zijn bezielende leiding groeide het boerenbedrijf van zijn vader Mart uit tot een onderneming met tien vaste medewerkers en meerdere vestigingen in Nederweert. Het resultaat van jarenlange arbeid. Niet mauwen, maar aanpakken. Chris legt de lat voor zichzelf steeds een beetje hoger. “Dat is voor mij de kick van het ondernemen. Om steeds beter te presteren.”
Voedselproducent
Zeugen, vleesvarkens, scharrelkippen en akkerbouw; landbouwbedrijf Salimans bestrijkt het brede spectrum van het gemengd bedrijf. Zijn vrouw Janneke verzorgt thuis aan de Booldersdijk de biggen in de kraamstal. Ook zijn vader Mart steekt nog dagelijks de handen uit de mouwen. Zelf rijdt Chris van locatie naar locatie om te kijken of alles optimaal rendeert. Of de dieren gezond zijn, het bedrijf er netjes bijligt en de zaken volgens afspraak verlopen. “Voor mij geldt: afspraak is afspraak. Daar houd je je gewoon aan. Dierenwelzijn en milieu zijn voor mij geen discussiepunten. Dat moet gewoon top zijn. Als het om de regels gaat voor dier en milieu durf ik te stellen dat we voorop lopen.”
Hij noemt zichzelf een voedselproducent. “We zorgen ervoor dat mensen scharreleieren en varkensvlees kunnen eten. Een prachtig beroep.” Op zijn gezicht verschijnt een brede grijns. “Ik kan ook niks anders. Als kleine jongen zat ik al in de voerkar van mijn vader. Ik heb altijd boer willen worden. In Nederweert. Ik moet er al niet aan denken dat ik naar Someren zou moeten verhuizen. Hier, dicht bij mijn familie en vrienden, ligt mijn hart.”
Thuis zijn
Zijn vrouw Janneke was een tijd lang filiaalhoudster van een schoenwinkel in Nederweert. Na de geboorte van de kinderen koos ze bewust voor het leven op de boerderij. “Mijn ouders hadden een kippenbedrijf en een groothandel in Nederweert-Eind. Ik weet nog hoe fijn ik het vond dat ze altijd thuis waren. Dat we tussen de middag samen aten als ik uit school kwam. Datzelfde gevoel wil ik ook aan mijn kinderen meegeven”, vertelt ze.
Jonge wafelbakkers
De belangrijkste les die Ries, Imme en Jente van hun ouders meekrijgen, is dat succes niet komt aanwaaien. Zo jong als ze zijn, brengt hun kroost die les al in de praktijk. De wafelbakkers Salimans zijn inmiddels in de wijde omgeving een begrip. Janneke: “Toen Ries, onze oudste, elf jaar werd, vroeg ik ‘m om wafels te bakken voor zijn verjaardag. ‘Prima’, zei hij, maar dan ga ik ze ook langs de weg verkopen’. Ik dacht ‘dat wordt niks’, maar ik liet ‘m zijn gang gaan. Imme en Jente deden mee. En daar stonden ze met z’n drieën langs de weg. Het werd zo’n succes dat ze besloten ermee door te gaan.”
Plezier
Gewapend met wafelijzers, beslagkommen en mixers (en zelfs hun eigen Facebookpagina) bakken de kinderen nu op een goede zaterdag wel 400 wafels. Op vrijdag maken ze in de kelder zo’n 42 liter beslag. Chris: “De ingrediënten kopen en betalen ze zelf, zelfs de eieren van onze eigen kippen. De inkomsten en uitgaven houdt Ries bij in een kasboek. 2,50 euro mogen ze zelf houden, de rest is voor hun spaarpot. En zo leren ze nu al spelenderwijs dat je moet werken voor je geld. Ries is in alles het evenbeeld van Chris. “Als hij dertien is, gaat hij een bijbaantje nemen, zo hebben we afgesproken. Niet in ons landbouwbedrijf, maar ergens anders. Geen idee of hij het bedrijf later gaat overnemen en eerlijk gezegd, vind ik dat helemaal niet belangrijk. Ik geef hem mee wat mijn vader mij heeft meegegeven. Maak jezelf nuttig en vooral: heb plezier in wat je doet.”
Lees alle verhalen op www.boerenvannederweert.nl
Er zijn nog geen reacties geplaatst