Kerstpakketverzet

December is een financiële maand: velen krijgen de befaamde dertiende maand binnen, goede doelen worden ruimschoots gesponsord en de kerstpakketten zijn in aantocht. Toch is deze laatstgenoemde niet meer wat het geweest is, de pakketten zijn tegenwoordig –op z’n zachtst gezegd- een beetje karig.

Voorheen werd er uitgepakt in de decembermaand: een magnetron, dure snuisterijen of een abonnement op de Panorama. Tegenwoordig is het echter matig gesteld met de materiële gestes die werkgevers doen. Borrelvoer zoals olijven, pinda’s of een portie serrano-ham behoren tot de top drie kerstpakket. Als kers op de taart voegt de gulle werkgevert hier een flesje middelmatige Riesling aan toe en voíla: een heus kerstpakket is er.

Voor eenieder die het wederom heeft overleefd om dagenlang vastgeketend aan een bureau, werkbank of kassa te staan, is de teloorgang van het kerstpakket een mes in de rug. Dag in dag uit sloven zij zich uit om hun meerdere te pleasen. Wanneer deze vervolgens aan de beurt is, krijgen de noeste werkers een pakket met een veredeld stukje zeep plus peperkoek met kandijklonten. Doe je het niet voor.

Het warme decembergevoel verdwijnt al snel door het karige cadeau dat veel werknemers krijgen. Tot op heden is er nog geen giro geopend om de arme werklui te helpen. Stichting ‘Kerstpakketverzet’ zit eraan te komen.

RECTIFICATIE:
In de column van vorige week stond een fout: Jerney Kaagman gebruikt(e) geen botox, maar lijdt aan Parkinson.