De wind huilt en laat de bladeren zweven over het erf van de Turkey Farm in Ospel. Het is november 2017 als we aan tafel schuiven bij Theo Coumans, kalkoenhouder en op dat moment ruim een jaar wethouder van Nederweert. Een man die van aanpakken houdt.
Kalkoenen houden is geen bezigheid voor ‘bange vogels’, zo wordt in het gesprek al snel duidelijk. “Een volwassen kalkoen weegt zo’n 21 kilo en is behalve extreem nieuwsgierig ook behoorlijk dwars en brutaal. Zodra je de deur van de stal hebt geopend stormen ze massaal op je af en laten ze geen mogelijkheid onbenut om je te duwen, pikken en krassen. Daarbij zijn het aaseters.
Maatschappelijk betrokken
Sinds Theo in augustus 2016 na acht jaar raadslidmaatschap werd benoemd tot opvolger van VVD-wethouder Hans Houtman, zijn de rollen in het bedrijf anders en nog strakker verdeeld. Zijn vrouw Annemiek controleert en verzorgt met een vaste medewerker de kalkoenen. Theo regelt bij dag en dauw de techniek en klimaatbeheersing. Zodra dat is gebeurd, gaat hij naar het gemeentehuis. Eenmaal thuis volgt er nog een avondinspectie in de stallen.
De combinatie bevalt hem prima. “Het wethouderschap was nieuw voor mij maar ook weer niet helemáál. Naast mijn werk als kalkoenenhouder heb ik bijna 25 jaar de belangen behartigt van de sector, onder meer in diverse besturen maar ook het hoofdbestuur van het productschap voor pluimvee . Ik wil niet alleen maar ondernemen, maar ook maatschappelijk van betekenis zijn. Vanuit die achtergrond heb ik altijd veel respect gehad voor wethouders. Mensen die hard werken om dingen voor elkaar te krijgen. Niet te lang praten, maar aanpakken, dat ligt me wel.”
Theo werd in 1967 geboren aan de Plattepeeldijk in Ospel. Hij groeide er op tussen de kalkoenen en leerde van zijn vader Jac de kneepjes van het vak. Inmiddels runt hij samen met zijn vrouw Annemiek al jaren de Turkey Farm, een modern kalkoenbedrijf met stallen aan Kreyel en Schans. Ze hebben drie kinderen: Anne, Koen en Elle. De Ospelnaar kan met gemak een hele middag over zijn pluimvee praten.
“Het gedrag van een kalkoen is onvoorspelbaar. Ze reageren heel anders op licht, lucht en temperatuur dan kippen en hebben ook geen vaste eettijden. Een kip scharrelt, een kalkoen schrokt. Soms eten ze ’s morgens in één keer hun rantsoen voor de hele dag op. Juist dat onvoorspelbare maakt het houden van kalkoenen zo mooi. Het is altijd anders.”
Gezond vlees
De kalkoen mag dan geen makkelijk dier zijn, hij levert wel het gezondste vlees dat er is. Mager, cholesterolarm, rijk aan eiwitten, voedzaam en ook nog eens erg lekker. “De kalkoen is het enige dier waarbij het vet bovenop het vlees zit. Als het vlees gebakken hebt en je haalt het vet er vanaf heb je een 100 procent mager stukje vlees. Daarbij is de kalkoen een van de weinige dieren die zowel wit als rood vlees bevat”, aldus Theo die zelf het meest geniet van een mals dijtje of kalkoenfiletje.
In hun stallen aan Kreyel en Schans worden jonge kalkoentjes in 21 weken grootgebracht. Ze worden vervolgens in Duitsland geslacht en (ook voor de Nederlandse markt) verwerkt tot diverse deelproducten zoals kalkoenfilet, -rollade, -dijblokjes, -shoarma en -giros. “De Nederlandse kalkoenmarkt is nog dusdanig klein dat het niet lonend is om alles in eigen land te verwerken”, legt Theo uit. Om de bekendheid van kalkoenvlees te vergroten en meer inzicht te krijgen in de voorkeuren en keuzes van de consument, is de familie Coumans aangesloten bij de Slanke Bourgondiër, een gezamenlijk initiatief van kalkoenhouders in Nederland. Onder dit herkenbare label verkopen zij samen Nederlandse kalkoenproducten die in Duitsland zijn verwerkt.
Werken voor de baas
Met het ondernemerschap en het wethouderschap combineert Theo Coumans twee verschillende werelden. Ondernemer is hij tot zijn pensioen, als politiek bestuurder is zijn houdbaarheidsdatum beperkt, zo beseft hij zelf maar al te goed. “Maar er zijn ook raakvlakken”, stelt hij. “Zowel een ondernemer als wethouder moet zijn gezond verstand gebruiken, de koers uitzetten en soms moeilijke beslissingen nemen.” Waar hij het meeste aan moest wennen in zijn nieuwe functie? “Dat ik werd uitgenodigd voor een personeelsfeest”, lacht hij. “Ik had nog nooit voor een baas gewerkt en ineens had ik collega’s en werkte ik voor alle burgers van Nederweert.”
Theo is te nuchter om hierdoor van slag te raken. Hij blijft onder alle omstandigheden zichzelf, oftewel: beide benen op de grond en de handen uit te mouwen. “Een tijdje geleden hadden we bij de gemeente een probleem waar we al verschillende vergaderingen de tanden op hadden stukgebeten. De ondernemer in mij zei toen: dit moeten we anders aanpakken. We beginnen om 19.00 uur met vergaderen en gaan net zo lang door tot er een oplossing is. Om half drie ’s nachts waren we klaar. Dat hadden ze bij de gemeente nog niet meegemaakt. Zelfs de alarminstallatie was erdoor van slag.”
Lees alle verhalen op www.boerenvannederweert.nl
Er zijn nog geen reacties geplaatst