Stemmen winnen, zo luidt momenteel de collectieve gedachte onder politici. Niet raar overigens, het is immers verkiezingstijd. Posters met portretten en flyers vol beloften behoren daarom ondertussen tot het straatmeubilair. Toch zullen deze volksvertegenwoordigers het voor een gedeelte van het publiek nooit goed kunnen doen. Het wantrouwen lijkt bij sommigen in cement gegoten.
Mark Rutte zelf kwam bijvoorbeeld pardoes met een verlaging van energiebelasting ten tijde van de zieltjeswinnerij. Zijn achilles was namelijk allang duidelijk; Rutte zou de grote bedrijven matsen en Jan met de korte pet ervoor op laten draaien. Uitgelezen moment om daarom eens wat zoethoudertjes in de strijd te gooien. En zo geschiedde. Want: wie stemt er nou op iemand die constant je beurs aanvalt? De zieltjes die overtuigd dienen te worden, willen gehoord worden door een figuur waarmee ze zich kunnen identificeren. In Nederweert zal daarom het gezicht van Hubert Mackus boven menig bed hangen, in de regio Parkstad zal dat minigeneraal Ger Koopmans zijn en onder anarchistische figuren zal lijstduwer Theo Hiddema vereerd worden.
Een goeie kop hebben, dat loont al. De verkiezingen gelden voor velen namelijk als een examen hogere Wiskunde waarvoor je niet kunt zakken. Er wordt namelijk gevraagd naar je mening over Europese belangen, de uitbreiding van Maastricht Aachen Airport en de huisvesting van arbeidsmigranten, maar in het perspectief van velen zijn dit zaken die ze afdoen als een ver-van-je-bedshow. De meesten zijn louter geïnteresseerd in hoeveel ze overhouden aan het eind van de maand.
De zieltjes zijn dus sceptisch. Terecht misschien ook wel. De meeste politici zullen namelijk zelden meemaken dat de stroom in hun ivoren toren wordt afgesloten omdat de rekening niet werd betaald. Reacties onder nieuwsberichten staan daarom vol met superlatieven als ‘de boeven in Den Haag’ en ‘het is kut en het blijft kut’. Stemmen zou volgens hen slechts een druppel op de gloeiende plaat zijn en daarom vertikken ze het. Ze zijn onwrikbaar in hun oordeel en zullen de verkiezingsbeloften altijd afdoen als wauwel. Misschien hebben ze gelijk, maar het enige dat je eraan kan doen is stemmen. Doe je dat niet, dan heb je ook geen recht van spreken.
2 Reacties
Zowat iedereen die je ziet hoort of spreekt is ontevreden over welk beleid dan ook. En de grootste mopperaars verdommen het om hun ongenoegen in het stemhokje kenbaar te maken. …….hoewel juist hun stemmen doorslaggevend kunnen zijn..
Welke kant/partij je ook kiest in het politieke spectrum, aan het eind gaat men wederom een coalitie vormen met de tientallen andere partijen waarbij iedereen wat water bij de wijn doet. Of onwelvallige partijen worden niet meegenomen. Uiteindelijk is alles weer op “homeopathische wijze” verdund en komt er niets van terecht waarvoor je stemt. Ik ga wel weer stemmen maar ben bang dat we weer op dezelfde voet doorgaan.