Wanneer je een script moet schrijven voor de perfecte kampioenswedstrijd…
- Je zou kiezen voor twee teams die beide nog kampioen kunnen worden, meer specifiek: wie wint is kampioen;
- Je zou kiezen voor een uitzinnig publiek op de achtergrond voor het creëren van een geweldige sfeer;
- Je zou kiezen voor een spannend wedstrijdverloop met diverse ‘lead changes’;
- Je zou kiezen voor het nodige drama door het creëren van emotioneel hoog oplopende situaties;
- Tot slot zou je kiezen voor een spannend einde waarbij tot de laatste seconde beide teams nog kunnen winnen.
Laat dit nu alle ingrediënten zijn die zaten in de kampioenswedstrijd van HS1 afgelopen zondag tegen Deurne Pioneers. Als je er niet bij was dan heb je dus iets gemist. Dit was zo’n wedstrijd waar je het over 30 jaar nog met jouw kleinkinderen over hebt. (Let op ‘spoiler alert’) Gelukkig in de positieve zin, want het waren de mannen (al mag je sommigen ook nog jongens noemen) van Jumping Giants die aan het langste eind trokken (78-77).
1 uur en 20 minuten voor de wedstrijd
Rookie Wouter is zowaar als eerste in de sporthal gearriveerd én zowaar op tijd. Toen wist je al: dit wordt geen normale wedstrijd. Na een strakke warming-up en een motivatiespeech van coach Sven waren we ‘locked in’ om aan de wedstrijd te beginnen. Dit resulteerde in een sterke start met enkele mooie plays waaronder een lekkere (lees: heel lekkere) slam dunk van Fons. Ook Bas was aardig op dreef in zijn laatste wedstrijd voor Jumping Giants. Hij heeft tijdens het seizoen een mooie trade kunnen realiseren naar het Belgische BBC Pelt onder het motto ‘if you can’t beat them, join them’.
Een maximale voorsprong van 9 punten (19-10) stond al snel op het scorebord. Vervolgens sprongen de vliegende reuzen echter naast heel wat verdedigende rebounds waardoor Deurne regelmatig meerdere kansen kreeg om te scoren. Zij maakten hier dankbaar gebruik van en kropen snel weer dichterbij.
Het tweede kwart was ons minst sterke kwart. Verdedigend bleven we teveel kansen weggeven. Aanvallend kwamen we zelf te weinig tot scoren. Deurne zat in een goede flow en vooral de playing coach was even flink op schot. Deurne kon net als ons een maximale voorsprong van 9 punten op het bord krijgen, welke we aan de rust nog konden beperken tot 6 punten (34-40).
In basketbal is het derde kwart vaak een berucht kwart. Dit kwart staat bekend als het kwart waarin veel teams moeite hebben om te scoren. Dit geldt echter niet voor Jumping Giants HS1. Integendeel. Dit is juist het kwart waarin we (bijna) altijd sterk spelen. Rookie Dennis was lekker aan het rennen, veteran Jimmy was lekker aan het schieten. Binnen ‘no time’ was het verschil weggewerkt en gingen we zelfs erop en erover. Het maximale verschil was 9 punten. (Do you see a trend here?)
Vervolgens moest co-captain Jimmy het veld verlaten met een onsportieve en technische fout, al dan niet terecht, en even later mocht ook de playing coach van Deurne vertrekken met twee technische fouten. Het ingrediënt ‘drama’ was hiermee ook afgevinkt.
Het einde van het script begon te naderen. Het vierde kwart beloofde een spannend slot te worden van deze competitie. Supporters zaten op het puntje van hun stoel. Omdat het script gevolgd moest worden liep Jumping Giants niet verder uit. We lieten Deurne terugkomen en met nog een paar minuten te gaan stond het 66-66. Wouter maakte vervolgens enkele belangrijke scores waardoor we opnieuw konden uitlopen (74-66). Echter, we mochten het laatste onderdeel van het script niet vergeten: namelijk een spannend einde waarbij beide teams tot de laatste seconde nog kans maken op het kampioenschap. Zo gezegd, zo gedaan. Met nog 10 seconden op de klok stond er een score van 77-77 op het scorebord. Spannender kun je het niet maken. Ik begin opnieuw te zweten als ik eraan terug denk.
Gelukkig hadden wij balbezit en na het uittekenen van een play door coach Sven was het tijd voor het dramatische einde. Het was onze andere captain Fons (a.k.a. Big Weezy) die een fout kon uitlokken waarmee hij beloond werd met twee vrije worpen. Om het publiek nog wat meer spanning te bieden mist hij expres zijn eerste vrije worp. De tweede vrije worp gooit hij erin en het publiek wordt gek. Er staan echter nog 7 seconden op de klok dus het is nog niet gedaan.
Deurne neemt snel de bal in en weet aan de andere kant van het veld nog een schot te creëren met nog 1 seconde op de klok. Iedereen houdt zijn adem in. De langste seconde van het seizoen. Het schot schiet te kort (mooie woordkeuze al zeg ik het zelf) en het eindsignaal klinkt. Een uitzinnige vreugde volgt. KAM-PI-OE-NUH, KAMPI, KAMPIOENUH!
Voor de helft van dit team was dit al het vierde kampioenschap op rij, onder de echte kenners ook wel bekend als ‘4 peat’. Dit kampioenschap smaakte echter het meest zoet door de geweldige ontknoping. Iedereen, zowel de coaches, de ‘vets’, rookies als bankspelers hebben bijgedragen aan dit geweldige kampioenschap. Een promotie naar de 1e klasse is het resultaat van een heel seizoen, om het met de woorden van coach Sven te zeggen, “kneiter en kneiter hard werken”. Geruchten gaan zelfs dat Jumping Giants HS1 wordt opgenomen in de lijst van ‘classic teams’ op NBA 2K20.
Na de wedstrijd was er nog veel bier en pizza (lees: heel veel bier en pizza). Een geweldig seizoen met een geweldig einde.
Peace out.
De heren 1 worden gesponsord door Ambachtelijke slagerij Thijs Kuepers.
Er zijn nog geen reacties geplaatst