Op donderdag 12 september om 11.00 uur werd aan de Graetheideweg 2a, bij fietsknooppunt 72 in Kelpen-Oler, het monument met informatiepaneel van het verdwenen kasteel Ensenbroeck officieel onthuld door de kersverse burgemeester van Leudal, Désirée Schmalschläger. Deze officiële opening werd opgeluisterd door de Bond van Wapenbroeders afdeling Roermond en Venlo, de schoolkinderen van Kelpen-Oler en een ensemble van fanfare St.Liduina Kelpen-Oler.
Thei Verstappen
Het gedenkteken is tot stand gekomen op initiatief van Thei Verstappen uit Kelpen-Oler. Samen met enkele buren van voormalig kasteel Ensenbroeck, Paul Peeters van Voorterhof en Frank Coolen van boerderij De Port, heeft hij dit gerealiseerd. De hulp van de gemeente Leudal was daarbij onmisbaar. Het informatiebord bevat tekst van de hand van historicus Peter Roost, tevens nazaat van de laatste bewoners van slot Ensenbroeck. De plattegrond op het informatiebord is van de hand van voormalig pastoor Franssen van Ittervoort, die in 1874 ter plaatse op onderzoek uitging. De boerderijen Voeres, Hofer en Polderte van de buurtschap Ensenbroek behoorden, samen met Voorterhof en de Groote Port, toe aan de kasteelbewoners. Ze vormen met Hermanshof en enkele later gebouwde huizen nog steeds de buurtschap Ensenbroek. De huidige Rhijdtbeek zorgde destijds voor water in de grachten rond het kasteel.
In de registers van de parochie Grathem, waartoe geheel Oler en dus Ensenbroeck vroeger hoorden, is zeer veel over de bewoners van het kasteel (vanaf de 15e eeuw) en de inwoners van de buurtschap terug te vinden. Vaak was er onenigheid over bezittingen en waren er rechtsgedingen. De jongste bewoners van het slot waren “edelen” met minder frisse praktijken en worden in publicaties vaak aangeduid als “de laatste roofridders van Limburg”. Processtukken in archieven getuigen hiervan. Een ballade van 37 strofen handelt over de uiteindelijke vloek die het kasteel en haar bewoners trof.
“Het kasteel is eind 19e eeuw gesloopt en geslecht. De grachten gedempt in 1957. Wat bleef zijn: akkerland, verhalen over roofridders, over onderaardse gangen, over een Spaanse edelman, over geheimzinnig moeras, e.d. Restanten zijn uiteindelijk in de wijde omgeving teruggevonden, vaak na een lange omweg” aldus Thei Verstappen. “Het gedenkteken hebben we geheel uit die teruggevonden restanten opgebouwd“.
Er zijn nog geen reacties geplaatst