Waarom willen mensen Mindfulness leren?

Het was de openingsvraag tijdens de introductieles van 10 oktober. Aan iedereen die overweegt een training te volgen stel ik de vraag wat hen motiveert. In dit column een samenraapsel van alle antwoorden die ik in de loop der tijd hierop kreeg. De vetgedrukte zinnen zijn een exacte weergave van de gebruikte woorden.

Ik heb er helemaal genoeg om alsmaar door te blijven jakkeren, waardoor ik het gevoel heb geleefd te worden. Ik kom nergens meer aan toe. Als toelichting vertelt ze over de druk die ze ervaart door haar studie en het bijbaantje dat ze nodig heeft om haar rekeningen te kunnen betalen. Daarnaast maakt ze zich ook zorgen over de gezondheid van haar vader. Soortgelijke woorden worden ook aan andere situaties verbonden. De wens is, bewust leven, in plaats van geleefd worden.

Ik kan het allemaal niet meer bijhouden. Alles gaat zo ontzettend snel. Ik hol overal achteraan en kom steeds net te laat. Jong en oud vertelt soortgelijk verhaal. Ik signaleer een toename sinds we massaal smartphones zijn gaan gebruiken. Vaak is er sprake van FOMO (Fear Of Missing Out). Je bent bang dat je iets mist wanneer je de ‘automatische meldingen’ op je telefoon uitzet. Je dénkt controle te hebben, doordat je ongeveer 24/7 toegang hebt tot de hele wereld. Intussen voel je steeds meer onrust in je lijf. Onze hersenen zijn niet gebouwd om, in korte tijd zoveel data te verwerken. Langzaam komt het besef dat het onmogelijk is om overal controle over te hebben. Comfortabel worden met het niet-weten is een langzaam proces. Steeds weer opnieuw zal je overlevingsinstinct je tot actie aanzetten, dat is nu eenmaal zijn taak. Alleen niet zo handig wanneer het altijd opduikt en loos alarm geeft. Wanneer we onze aandacht niet trainen blijf je waarschijnlijk reageren op al die automatische impulsen.

Ik ben zo onzeker waardoor ik amper mijn eigen keuzes durf te maken. Ze heeft een afwachtende houding. Vraagt altijd wat anderen ervan vinden en past zich meestal aan. Wanneer ze soms toch een keuze maakt, is er dat stemmetje in haar hoofd dat haar doet twijfelen. Ze is dan ook niet loyaal aan zichzelf en past zich weer makkelijk aan, wat ze camoufleert onder het mom van flexibiliteit. Het stemmetje is dan in eerste instantie gesust, totdat er uiteindelijk iets gaat knagen wat niet zomaar weggaat. Een eerste stap naar meer zelfvertrouwen, is de bereidheid om je eigen kwetsbaarheid aan te kijken en jezelf niet te veroordelen. Om te werken aan vertrouwen is een attitude nodig, namelijk het besluit om mild te zijn voor jezelf. Mooi om te zien hoe mensen dan openbloeien en vanuit die kwetsbaarheid hun kracht ervaren wat hen vertrouwen geeft. Dan is het maken van beslissingen ineens niet meer zo moeilijk en ligt er een diep ‘Ja’ onder je besluit dat vele malen sterker is dan elk ‘Nee’ in je hoofd.  

Ik wil dat andere mensen mij aardig vinden. Iedereen wil aardig gevonden worden. Echter wanneer je jezelf daarbij compleet negeert ben je niet aardig voor jezelf. Hoe kun je dan, vanuit alle oprechtheid, vanuit je hart, aardig zijn voor anderen? Jezelf accepteren zoals je bent, met het risico dat niet iedereen je aardig vindt, is nog voor velen lastig maar ontstaat langzaam tijdens het leerproces.

Ergens ben ik mezelf kwijtgeraakt. Regelmatig opgemerkt door mensen die een relatie hebben. Op enig moment lijken ze zichzelf niet meer te herkennen en beschrijven ze zichzelf als een vreemde. ‘Ergens’ zijn ze meegegaan in het verhaal van anderen en hebben zichzelf daarbij compleet opzij gezet.
Eindelijk zijn ze bereid om naar zichzelf te kijken, hun grenzen te ontdekken en er verantwoording voor te nemen. Immers wanneer je niet bewust bent van wat er speelt, kun je er ook niets aan veranderen. 

Ik wil graag bewuster door het leven gaan zodat ik niet klakkeloos overal ‘ja’ op zeg. Dat had er volgens haar voor gezorgd dat ze zichzelf overbelastte en uiteindelijk met een burn-out thuis kwam te zitten. Vanuit het denken weet ze precies te vertellen hoe het een en ander in elkaar zit.
Hier gaat het over signalen van je lichaam leren opmerken en grenzen respecteren. Over een bewust diep ‘Ja’ laten klinken dat veel sterker is dan een automatisch ‘Nee’. Beseffen waar je tijd en energie aan geeft. Kijken wat jouw wérkelijke behoeften zijn en je prioriteiten herschikken. 

Ik kan niet stoppen. Ook wanneer er niks moet, moet ze van zichzelf. Ik maak me zorgen en heb last van piekeren. Dit maakt me onrustig. Heel veel mensen gebruiken deze, of vergelijkbare woorden. Of ze hebben last van repeterende gedachten, als een plaat die blijft hangen en steeds nare dingen tegen ze zegt die ze ooit ergens hebben opgepikt. Rust. Ik verlang naar rust. Ik ben zo ontzettend moe. 

Ik kan niet omgaan met al die druk die er op mij wordt uitgeoefend. Alle verwachtingen die anderen van mij hebben.
Er wordt voornamelijk naar de omgeving gekeken. Doe ik het goed? Wat vindt de ander van mij? Hoe denken anderen over mij? Hoe hoog is echter de druk die je op jezelf uitoefent?

Ik ben hoog gevoelig (HSP). Niet alleen vrouwen, ook mannen. Niet alleen jongeren, ook mensen van mijn leeftijd en ouder willen leren omgaan met hun gevoeligheid waardoor het niet (meer) als een last ervaren wordt maar als een kracht.

Ik zie snel beren op mijn weg waardoor er altijd een ‘ja-maar’ is. Ik ben weleens jaloers op andere mensen, die gewoon enthousiast ergens inspringen, bijna zorgeloos. Bij mij is er altijd een ‘ja-maar’. Ook weer zoiets waarvan heel veel mensen last kunnen hebben en zich daardoor anders gedragen. Sommigen raken zelfs dusdanig bevangen door angst en verzinnen allerlei smoezen om iets maar níet te hoeven doen, ook al was hun eerste reactie: ‘Leuk!’ Alle daaropvolgende gedachten doen dit teniet.

Wanneer er iets belangrijks in je leven verandert vraagt dit van jou ook iets anders. Dat gaat niet altijd makkelijk. Denk aan situaties waarin iemand een dierbare verliest. Situaties waarin relaties uiteenvallen. Wanneer je werk verandert of misschien zelfs helemaal wegvalt. Of wanneer je chronisch ziek bent of pijn ervaart. Ook de partner krijgt dan met verandering te maken. Vaak gaat het om ingrijpende veranderingen en vinden mensen het lastig om de draad weer op te pakken. Die oude draad kun je ook niet meer oppakken. Het is nodig dat er iets nieuws ontstaat. Rouwen om het verlies van je partner, je baan, je huis, je gezondheid, kent geen tijdslimiet. Het gaat ook niet over ‘iets’ een plekje geven. Het gaat erom dat je ruimte leert maken voor wat jou vasthoudt zodat dit jou kan loslaten, en je met al je bagage weer opnieuw kunt beginnen. Het brein vergeet niets. Je hoeft dan ook niet bang te zijn dat je een dierbare gaat vergeten. 

Er is niks aan de hand met mij, maar ik vroeg me af of ik ook aan deze training mee kan doen om bewuster te leven. Ik ben al blij met mijn leven maar misschien is er nog meer te zien wat ik nu niet zie. En misschien wil ik ook wel voorbereid zijn of zoiets, al weet ik nu nog niet waarop.  Met deze sluit ik de samenraapsels af. Er hoeft inderdaad geen probleem te zijn, er kan juist ook een verlangen zijn. Het enige wat nodig is, is een wens en vervolgens de bereidheid om je hiervoor in te spannen zodat je ook in actie komt. Of je nu ergens mee zit of gewoon nieuwsgierig bent naar jezelf en het leven. 

Waarom zou jij Mindfulness willen leren?
Misschien herken je jezelf in een van bovenstaande verhaaltjes. Of misschien ken je iemand in je omgeving. Voel je dan ook vrij dit artikel met anderen te delen. Niet om een ander van iets proberen te overtuigen, maar om die ander te laten weten dat hij niet de enige is.

– Lisette –

AGENDA

• In november starten we met een nieuwe groepstraining.
• Stuur een mail als je interesse hebt.

In de rubriek ‘Mindfulness’ schrijft Lisette Poell over haar werk in de praktijk ‘Jij bent Oké’. Ze geeft tips hoe Mindfulness te integreren is in het dagelijks leven. Lisette is gediplomeerd coach/counselor en Mindfulness Based Cognitive Therapist/trainer. Naast (digitale) coaching geeft ze trainingen en workshops op het gebied van Mindfulness en intuïtief schrijven. Ze werkt vanuit verschillende locaties. In het verleden werden nogal eens paarden ingezet maar tegenwoordig trekt ze steeds vaker, al wandelend met cliënten de natuur in. Nieuwsgierig geworden? Kijk op de website www.jijbentoke.nl  en ook op Facebook , LinkedIn en ook op Instagram. Heb je een vraag of opmerking stuur me een mail.