Opvoeding

De laatste column bracht nogal wat reacties. Goed zo. Doen we het in den beginne voor. Toch moet ik zeggen dat mijn softe hartje ergens geraakt werd door de negatieve reaguursels. Jammer, alleen al omdat ik toch van plan was om vanuit deze column een zeer hechte sekte op te richten.

Natuurlijk: de strijder die zich vandaag de dag waagt te mengen op het slagveld dat publieke opinie heet, zal moeten kunnen incasseren. Toch moet ik zeggen dat met name één reactie aansloeg. Mijn opvoeding werd aan de kaak gesteld, had ik dan geen grootouders? Jawel, die had ik. Hebben overigens nog altijd een aandeel in diezelfde opvoeding. Toch moet ik diezelfde opvoeding ergens ook wel aan het lezerspubliek toebedelen.

Ik schreef een paar weken geleden mijn 250ste column voor Nederweert24, en keek terug op de opiniestukjes tot dusver. Door deze stukjes maakte ik kennis met de gevolgen van zo’n structureel stukje en met chronische negatievelingen. Het leerde me dat je niet zomaar wat kan roepen, hoe eloquent het taalgebruik dan ook moge zijn. Vorige week was daar bewijs van. Enig spoor van minachting van oude, zielige mensen? Dat kon en mocht niet bestaan. Mensen waren ‘getroâje’, en dat is toch stiekem een beetje de bedoeling. Je kunt namelijk iedere week over lekker eten en mooi weer schrijven, maar die open deuren laat ik aan me voorbijgaan. Daarom heb ik ruim 250 keer geprobeerd te prikkelen. Die prikkeling fungeert bij sommigen als deodorant bij een aansteker, zij lazen al 250 keer een stukje dat hun zaterdag structureel verpoept. Sorry jongens, maar maak je borst(en) maar nat voor de volgende 250. Overigens nog even voor de zekerheid: je bent niet verplicht ze te lezen.

Ik hoop echter dat er ook sommigen zijn die deze stukjes met enig vermaak en een kilo zout lezen. Daarbij hoop ik dat de trouwe critici ook nog gewoon iedere zaterdag hun furie neerkalken in de reacties. Dan probeer ik ondertussen te achterhalen wie achter de anonieme aliassen schuilgaan, om dan toch die sekte nog een keer op te kunnen richten.

Lees hier alle columns van Ruben Weekers.