Empathie ontwikkelt zich mede door wat we als kind in onze opvoeding meekrijgen en om ons heen zien. Zodra we in de pubertijd komen zie je dat jongeren meer op zichzelf zijn gericht. Ook niet zo vreemd omdat ze in deze fase behoorlijk beïnvloedbaar zijn en zichzelf veel vergelijken met anderen. In al die chaos zijn ze zoekende naar een eigen houding. Het empatisch vermogen kan in die tijd even een dipje krijgen. Om vervolgens weer opnieuw een weg daarin te vinden is niet altijd vanzelfsprekend voor iedereen.
Empatisch vermogen heeft te maken met jezelf kunnen verplaatsen in de ander, voor zover dat mogelijk is. Immers je bént niet die ander. Je kunt dus nooit helemaal zeker weten hoe iets voor een ander voelt.
Wanneer iemand tegen je zegt dat je empathisch bent (of niet) is dat vanuit de waarde die hij of zij aan dat woord geeft. Het kan dan ook geen kwaad om te checken wat die ander daarmee bedoelt.
Jezelf kunnen verplaatsen in de ander is een mooie kwaliteit, echter ik zie vaak dat mensen zichzelf verliezen in succes- of dramaverhalen van anderen. In die momenten gaat het vaak mis.
Je raakt op dat moment de verbinding kwijt met de jezelf. Sterker nog, ik durf bijna met zekerheid te stellen dat je de verbinding met jezelf al kwijt was. Hoe is dit bij jou?
Ik herinner me dat Edel Maex ons tijdens de professionele vorming vertelde: Wanneer je zelf niet aanwezig bent, kun je er ook niet voor een ander zijn.
Wanneer je jezelf verliest in het verhaal van anderen, kun je er ook niet zijn om troost te bieden als een ander dit nodig heeft. Ik zie weleens gebeuren dat degene met het échte drama de ander troost omdat die ander zich heeft verloren in zijn eigen emoties.
Binnen de context van Mindfulness leren mensen, eerst verbinding met zichzelf te maken en dan pas met de ander. Wanneer je ‘erbij’ bent en niet langer gehinderd wordt door je eigen verhalen, kun je er ook daadwerkelijk voor de ander zijn en de ander alle tijd en aandacht geven die nodig is. In mijn werk is het bijvoorbeeld heel belangrijk dat ik mezelf niet verlies in de verhalen van anderen, én het is belangrijk dat ik me in kan leven.
Dus eerst verbinding maken met jezelf en dan pas met de ander. Denk maar aan de veiligheidsinstructies in vliegtuigen waar je getoond wordt dat je eerst zelf het zuurstofmasker op moet zetten en dan pas bij je kinderen. Zo werkt het in het dagelijks leven ook. Dat heeft niks met egoïsme te maken eerder met levenskunst.
Heb jij interesse in een training Mindfulness of ben je op zoek naar een coach bekijk dan mijn profiel op Coachfinder, een initiatief van Psychologie Magazine.
-Lisette –
In de rubriek ‘Mindfulness’ schrijft Lisette Poell over haar werk in de praktijk ‘Jij bent Oké’. Ze geeft tips hoe Mindfulness te integreren is in het dagelijks leven. Lisette is gediplomeerd coach/counselor en Mindfulness Based Cognitive Therapist/trainer. Naast (digitale) coaching geeft ze trainingen en workshops op het gebied van Mindfulness, communicatie en intuïtief schrijven. Ze werkt vanuit verschillende locaties. In haar werk betrekt ze, waar mogelijk, de natuur. Nieuwsgierig geworden? Kijk op de website www.jijbentoke.nl en ook op Facebook , LinkedIn en ook op Instagram. Je vindt haar ook op coachfinder, een initiatief van Psychologie Magazine. Heb je een vraag of opmerking stuur me een mail.
Er zijn nog geen reacties geplaatst