Het coronavirus brengt momenteel een instinctieve levensdrang naar boven. Bij het betreden van de supermarkt merk je namelijk vrij snel dat er in verschillende huishoudens een apocalyptische noodvoorraad ligt. Als mensen worden geconfronteerd met een onzekere toekomst gaan ze immers te rade bij anderen. Waar de één begint, volgen de anderen. Het mooiste voorbeeld tot dusver: de run op wc-papier.
De zachte anusdoekjes zijn namelijk verpakt in grote pakketten die al vrij snel een compleet gangpad opvullen. Wanneer er een paar pakketten ontbreken, oogt datzelfde gangpad al vrij snel leeg. Het boodschappend publiek concludeert daarom meteen dat door de grote vraag naar toiletpapier dit wel één van de meest primaire levensbehoeften moet zijn. Resultaat: krantenbedrijven die niet meer zeker weten wat de functie van hun product is.
De Franse uitvinder Christophe Des Rosiers zag het in de zeventiende eeuw allang aankomen. Hij presenteerde daarom met trots aan het Franse hof de bidet; een lage wasbak die met een ferme straal de bilnaad zuiver spuit. Des Rosiers begreep als geen ander dat konthygiëne een groot goed is en dat in tijden van crisis dit lichaamsgedeelte er nog wel eens bekaaid vanaf zou kunnen komen. Zijn profetie wordt momenteel vervuld. In plaats van diepe filosofische gedachten tijdens het ontlasten peilen mensen ondertussen namelijk hoeveel velletjes nodig zouden zijn en in hoeverre het harde karton al in zicht is. Een nutteloze zorg, aangezien dat de bidets nog altijd ruim voorhanden zijn.
Zeker, het zal even wennen zijn. In plaats van de beleving van een soepel schuivende toiletpapierpagina wordt de toiletzitter verrast met een ferme lading water die normaal gesproken alleen voorbehouden is aan de brandweer. De prioriteiten liggen momenteel anders. Niet langer heeft beleving de prioriteit, maar overleving. Kijk maar naar de rest van de kudde.
Er zijn nog geen reacties geplaatst