Een icoon van de club is niet meer….
Afgelopen dagen ontvingen wij bericht dat een van de boegbeelden van SV Leveroy is overleden. Piet Theunissen (in de volksmond, Piet van Hens) is niet meer onder ons. Wat ons rest is hem te bedanken en te eren voor het vele en goede werk wat hij voor SV Leveroy heeft verzet.
Piet is in Leveroy geboren en opgegroeid. In 1957, toen SV Leveroy werd opgericht, melde hij zich meteen aan als lid. Hij speelde jarenlang in het 1e elftal en als je hem op latere leeftijd vroeg op welke plaats hij gespeeld had zei hij vol trots: STOPPERSPIL.
Toen hij trouwde met Zus zijn ze gaan wonen in Heythuysen. Daar werden Ruud en Sandra geboren. Wat was Piet blij dat hij samen met zijn gezin in 1982 terug kwam naar zijn Leivere. Piet pakte de draad bij SV Leveroy weer op en naast zijn bestuursfunctie was Piet materiaalman van het 1e elftal waar toen ook al zijn zoon Ruud in speelde. Samen met Zus zorgden ze voor de kleding van het 1e elftal en stonden altijd klaar voor de club.
Echter op 27 augustus 1985 sloeg het noodlot toe en kwam Ruud bij een tragisch ongeval om het leven. Toch bleef Piet SV Leveroy trouw en toen later de onderhoudscommissie werd opgericht was Piet de kartrekker en zorgde ervoor dat op iedere maandagmiddag een 8 tal personen aanwezig waren op het Henseveld (een naam waar hij bijzonder trots op was en waar zijn roots lagen).
Piet was ook een man van de humor en als hij vertelde over vroeger hing iedereen aan zijn lip. Piet was niet zo zeer een denker maar vooral een doener. Waren de velden droog dan trommelde hij een paar mensen op en waren ze dagen achter elkaar bezig met het verleggen van de beregening. Toen de club in 2012 verhuisde naar de nieuwe accommodatie Leiverse Velden had Piet daar moeite mee. Het vertrek van het Henseveld deed hem pijn, mede omdat daar zijn zoon Ruud nog gespeeld had en de naam Henseveld verdween.
De laatst jaren ging zijn gezondheid achteruit en werd Piet wat vergeetachtig. Piet ging naar verzorgingstehuis Beek en Bos in Heythuysen. De keren dat hij op maandagmiddag nog even naar “zijn” onderhoudscommissie kwam deed hem dat zichtbaar goed. Er werd gelachen, ook al vertelde hij dan voor de zoveelste maal dezelfde grap. De laatste tijd ging het steeds minder en is hij in alle rust ingeslapen.
Wat ons rest is respect! respect voor iemand die een deel van zijn leven heeft gegeven aan de club die hem dierbaar was. Zus, Sandra, Paul en de kleinkinderen, jullie kunnen trots en dankbaar zijn dat hij in jullie leven was. Piet dat zijn wij ook! Trots en dankbaar dat jij een markant figuur was binnen onze club en daarbij een geweldig mens.
Rust zacht Piet. We zullen je nooit vergeten!
SV Leveroy
1 Reactie
Een boegbeeld en zowel van binnen ala buiten een geweldig mens.