Thijmen Hoppner | Wichter vanne basisschole van Nî-jwieërt declamere

’n Paar waekskes geleje hebbe vae ‘ne opreup gedaon nao de wichter vanne basisschole van Nî-jwieërt um ’n gedicht te declamere.

Gedicht declamere

14 wichter hebbe zich gemeldj en zich vrieët oetgestöktj um ’t gekoze gedicht oette kop te lieëre. Waat zeen vae gruuëts op ze. Ze hebbe haard gewêrktj en ’t rizzeltaat kujje op Nederweert24 gaon bekieke. ’t Ein gedicht és wat langer as ’t ânger, klein wichter klein gedicht, de groeëter ’n langer gedicht. De komendje 14 daag kujje ál daag kieke en loestere nao ’n gedicht. Geneetj d’r van! ’t És de moote waerd.

Thijmen Hoppner Groep 8 De Kerneel Ni-jwieërt

’t HUUËRAPPARAAT

Omdet Sjang neet good mieër huuërdje,
en zich oeëverâl aan stuuërdje,
zag zien vrawke Sjaan:
“Sjang, dootj dao ‘s wat aan!”
Toen zakdje Sjang ’t verstând inne schoon,
en zag: “Waat kunne ze dao dan aan doon?”

“Och gae, stomme douve doeër!
Kouptj uch ’n apparaat vör in eur oeër!”
Sjang verbaasj, want ’t gebuuërdje zêldje,
det hae zichzelf neet kos laote gêldje.
Mer sângerdaags ging hae mét knikkendje bein,
nao zo’n apaarte zaak, hieël allein.

En dao kocht hae zich hieël kordaat,
zoeë e  klein vernuftig apparaat.
“Heej huuërdje echt waal alles mét!
En baeter és d’r neet, as dit!
En zowdje d’r ‘s mét slaope gaon,
dan kujje zelfs eur droume verstaon!”

Dao woor Sjang ’t hieël mét ins
det woor altiêd al ziene groeëte wîns.
Mer wi-j Sjang ‘s neet zoeë vast op zien bein stong,
en Sjaan ’m aan ’t uutschelde gong,
zag hae: “Loester heej mien leeve Sjaan…,
wétse…dit is noow ’t leukste d’r aan:

Loester nao waat ich dich zégk:
as ich heej aan det kaebelke trék,
Dan schakeltj dit apparaatje zich uut
En és ’t muuskesstil heej inne schuût!”

Mej doon
En mochte d’r nog wichter zeen dî-j now ouch zin kriege um mej te doon, azje in ein waek ’t gedicht oette kop kuntj knalle dan meldj uch mér. Hejje gein gedicht? Vae hebbe d’r zát um oet te keze.