In het dorp Eind werden in de Tweede Wereldoorlog tijdens razzia’s 108 jongens en mannen opgepakt en gedeporteerd naar Nazi Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten. Vijf daarvan zijn door oorlogshandelingen en ellende in Duitsland omgekomen. Daarnaast zijn in ons dorp zelf door oorlogsgeweld nog eens zeven burgerslachtoffers gevallen. Tijd voor een uitvaart of passend afscheid was er toen niet. De leegte en het verdriet werden door de nabestaanden vaak decennialang als een litteken meegedragen naar de toekomst. En wij weten vaak niet eens wiens leven destijds zo plotseling werd afgebroken. Daarom is het goed dat er een blijvende herdenkingsplek komt voor deze Eindse oorlogsslachtoffers.
Plechtigheden
Een initiatiefgroep treft op dit moment daar alle voorbereidingen voor. Burgemeester Op de Laak zal het gedenkteken komen onthullen. De plechtigheden vinden plaats op het Pastoor Maesplein op zaterdag 18 september en starten om 14.00 uur. Bij slecht weer vindt de ceremonie in de Reigershorst plaats. Omdat het voor de initiatiefgroep lastig is om alle nabestaanden van de twaalf slachtoffers te achterhalen willen ze iedereen via deze weg uitnodigen om hierbij aanwezig te zijn. Ook de dorpsgenoten zijn van harte welkom.
De Coronaregels zullen die dag uiteraard in acht worden genomen en daarom wilt de initiatiefgroep graag weten hoeveel mensen er ongeveer aanwezig zullen zijn. Meer informatie en opgave kan via 06-57284412.
1 Reactie
Mijn Vader en een broer van hem – welke weet ik niet meer – werd ook meegenomen en afgezien van een terugkeer naar Nederland op blote voeten en te werk gesteld zijn “Bij een boer in de buurt van Hannover” – dat hoorde ik van mijn Moeder – heeft hij daar nooit met één woord over gesproken = 9 maanden van zijn leven die tot zijn dood, 10 augustus 2001, voor mij helemaal blanco waren, wat vrij frustrerend is voor iemand die door de talloze verhalen van zijn Moeder – die nooit uitgepraat raakte over de oorlogsjaren, waar ik een boek over zou kunnen schrijven – bijzonder geïnteresseerd werd in de Tweede Wereldoorlog, waar ik nu tenminste 1000 boeken over heb en had gehoopt dat ik door verhalen van mijn Vader meer over die oorlog, die veler levens blijvend heeft veranderd, te weten was gekomen, maar nee, nog niet één woord van zijn kant ondanks 9 maanden “Duitsland”.