Jan Kuepers | Het gevoel dat je als mens iets hebt gedaan voor de medemens

Mijn naam is Bas van Deursen ik ben 15 jaar oud en ik woon in Nederweert. Ik heb een oudere en een jongere broer. Ik hou van voetballen, gamen, met name Fifa. Ik zit in het derde jaar van Yuverta Nederweert. Voorheen was dit Citaverde. De naam Yuverta (mocht je het willen weten) staat voor jij (you), jeugd (juve) en groen (vert).

Maar goed, er is een reden dat ik me hier even voorstel. Ik moet voor school een maatschappelijke stage doen. Ik heb ervoor gekozen om mensen te interviewen die vrijwilligerswerk doen. Ik mag deze interviews op Nederweert24 zetten en dan is het misschien prettig om te weten wie ik ben. Ik hoop dat je mijn interviews met plezier leest.

Jan Kuepers

Wil je je even voorstellen?
“Ik ben Jan Kuepers, geboren en getogen op Budschop. Ik heb een agrarisch bedrijf gehad met varkens en kippen. Daarnaast heb ik heel veel bestuurlijk werk gedaan. In de agrarische sector maar ook daarbuiten. Ik ben tien jaar voorzitter geweest van de Wertha Scholengemeenschap in Weert. Ik heb dertig jaar bij de Rabobank bestuurlijk meegedraaid en tien jaar voorzitter. Zodoende heb ik heel veel bestuurlijk werk naast mijn agrarisch bedrijf gedaan. Dat heb ik altijd graag gedaan“.

Wat voor vrijwilligerswerk doe je precies?
“Ik ben 80 jaar. Ik heb als vrijwilliger in het kerkbestuur gezeten en in de federatie van kerkbesturen van Nederweert. Daarnaast heb ik in het CDA meegedraaid en de afgelopen jaren heb ik de open eettafel van Budschop gedaan en rondom de kerk heb ik nog wat sociaal werk gedaan. Ik help Sonja mee met Tafeltje Dekje rondbrengen als ik tijd heb”.

Wanneer ben je in de kerk begonnen?
“De start was toen ik 16 jaar was. Budschop had een buurtbestuur. We hadden een thema en doelstelling dat we een zwembad wilden hebben, een kerk en een school. Dat waren drie taken die wij als doel hadden en dat doel hebben we bereikt doordat we gelden bij elkaar gesprokkeld hebben met fancy fairs en dergelijke“.

Doe je op dit moment alleen Tafeltje Dekje?
“Toen ik voorzitter was van de Dorpsraad hebben we de open eettafel opgericht. De open eettafel was bedoeld om eenzame mensen of mensen die graag een praatje maken een maaltijd te bezorgen. Dat hebben we nu tien jaar gedaan en dat doen we nog. Dat loopt goed. Dat is voor mensen die alleen zijn en graag eens een middag onder de mensen zijn. De open eettafel is om de 14 dagen is vier uur“.

Hoe ben je tot het vrijwilligerswerk gekomen?
“In onze familie waren wij nogal kerkelijk. Mijn ouders waren katholiek en we zijn katholiek opgevoed. Ik heb twee ooms die priester waren. Mijn vader hielp in de kerk. Later is een broer van me priester geworden. Toen ik in het bestuur van de buurtvereniging zat en via die ben ik in het kerkbestuur gekomen“.

Wat waren de leuke dingen bij de kerk?
“Wij hadden de taak om de kerk in stand te houden dus we hadden ook de taak om de gelden bij elkaar zien te krijgen. Dat was 1 van de hoofdredenen. We waren als bestuur een soort aanspreekpunt als de pastoor er niet was. Dat heb ik graag gedaan. Dat is echt sociaal goed ja“.

Wat levert het vrijwilligerswerk je op?
“Het gevoel dat je als mens iets hebt gedaan voor de medemens. En niet alleen maar gedacht hebt aan geld en gewin voor jezelf. Ik denk dat je dat gevoel wel een beetje moet hebben anders doe je dat niet. Je doet het uit maatschappelijk oogpunt. Als we het samen in een parochie of gemeenschap goed hebben, dan is is dat toch voor iedereen goed en dat hoeft dan toch niet betaald te worden“.

Zou iedereen in Nederland vrijwilligerswerk moeten doen?
“Ik vind het wel. Ik zou het goed vinden als jonge mensen zoals jullie na hun studie een stage moeten lopen in de zorg of verzorgingshuizen. In dat circuit zou je tijdelijk moeten meedraaien. Er zijn heel veel mensen die hulp nodig hebben. Dit zou naast carrière een stuk invulling moeten zijn voor iedere student die van school komt“.

Waar hoopte je op met je vrijwilligerswerk?
“Ik wilde meedraaien in de gemeenschap. In de kern Budschop. Als we dat met zijn allen doen, dan wordt het zo leuk. Dat was mijn onbewuste drijfveer denk ik. Dat je wat voor andere mensen wil betekenen. En dat heb ik nu nog. Als bij de buren iemand een zak zand niet kan tillen dan loop ik er heen en dan help ik. Dat hoeft hij niet te vragen. Dat is iets wat een beetje in je karakter moet zitten. Heel veel mensen zien dat en doen dat maar er zijn er ook een heleboel die zeggen dat carrière en geld het belangrijkst zijn. Daarom is het ook goed als afgestudeerden een tijdje in dat circuit werken. Dat vind ik toch wel belangrijk“.

Dit waren de zes interviews van Bas van Deursen. “Wat mij vooral is bijgebleven is dat alle vrijwilligers zo enthousiast en bedreven zijn. Ze geven allemaal aan dat het vrijwilligerswerk hun leven heeft verrijkt. Niet in geld maar wel in plezier, in zinvol bezig zijn en dankbaarheid krijgen. Wat je voor vrijwilligerswerk terugkrijgt is onbetaalbaar. Ons land heeft vrijwilligers hard nodig en het zou voor iedereen goed zijn om iets vrijwillig voor anderen te doen. Els, Wiek, Rick, Leon, Sonja en Jan, heel erg bedankt dat jullie ‘vrijwillig’ mee hebben gewerkt aan deze interviews. Ik heb het met veel plezier gedaan en ik hoop dat jullie mijn interviews leuk vinden”.

Groetjes Bas van Deursen
Juni 2022

Lees hier alle interviews

• Els Vaes | als vrijwilliger bezig met de ruilwinkel
• Wiek Vaes | Ongeveer tien uur per week bij Merefeldia, het wordt meestal meer
• Rick Stultiens | Ik ben voetbalgek en op een gegeven moment wilde Tessa gaan voetballen, Sara ging ook mee
• Leon Vink | Geen financiën daar gaat het ook niet om… blijheid
• Sonja Hoche | Ik rijd voor Tafeltje dekje vanuit St. Joseph in Meijel
• Jan Kuepers | Het gevoel dat je als mens iets hebt gedaan voor de medemens