Mien Wullems is een van onze trouwste bezoekers

Zonder toeschouwers geen toneel. Het toneel en haar toeschouwers zijn als een Siamese tweeling: ze kunnen niet zonder elkaar, want ze blijven voor altijd met elkaar verbonden. Dat geldt natuurlijk ook voor De Krottepoffers. ‘Ons publiek’, althans een gedeelte ervan, laten we dan ook graag aan het woord.

Even voorstellen: Mien Wullems
Mien Wullems is een van onze trouwste bezoekers: vanaf het moment dat de Krottepoffers in de Pinnenhof spelen heeft zij bijna alle volwassenenstukken gezien. In het begin vanachter de bar in de Pinnenhof waar haar man Jan beheerder was. Later met Jan samen als publiek en inmiddels al een geruime tijd met wie maar met haar mee wil gaan. “En als het moet, ga ik alleen. Maar ik kom wel kijken!”, aldus Mientje.

Het Wonger van Caelen
“Het Wonger van Caelen is het eerst toneelstuk dat in me opkomt en het stuk dat met het meest is bijgebleven”, vertelt Mien. Als ik haar vertel dat dit ook het eerste volwassenenstuk is dat de Krottepoffers hebben gespeeld, blijkt dat ze inderdaad bijna alle stukken heeft gezien. Alleen in de periode dat Jan ziek was, is ze niet geweest. En ons laatste stuk in 2019 moest ze helaas missen omdat ze zelf ziek was. Ook de bonte avonden bezocht Mien graag.

Samen in de Pinnenhof
Mien: “Zodra de Krottepoffers binnenkwamen in de Pinnenhof was het meteen gezellig, zowel bij repetities als bij de voorstellingen. Dat moet ook wel, anders kun je de samenwerking met verenigingen niet volhouden.” Jantje had het meeste contact met de spelers, hij zorgde er altijd voor dat ze in de kelder niets tekort kwamen. Zelf is Mien ook wel eens gaan kijken in de kelder. “Dat schminken is toch wel heel kunstig, hiervan was ik altijd erg onder de indruk.” Zodra we het hebben over wie die groep Krottepoffers dan waren, snelt ze naar boven om een collage te halen. “Gekregen van de Krottepoffers toen Jan 50 is geworden”, vertelt ze trots. Hieruit blijkt ook de fijne samenwerking die er was tussen de Krottepoffers en het beheerdersechtpaar. Hierop staan vele spelers van het eerste uur en Mien kent ze nog bijna allemaal van naam.

Een echte avond uit
Buiten de toneelavonden van de Krottepoffers gaat ze ook graag naar die van Mengelmoes. Toneel is voor Mien een avond lachen, gieren, brullen. Daarnaast blijft ze zich verbazen over hoe mooi en compleet het plaatje altijd is. “Complimenten voor Maria en de mannen van het decor”, aldus Mien. Het liefst ziet ze dan ook een blijspel. “Dat vechten en mensen die doodgaan, hoeft voor mij niet perse.” Maar uiteindelijk blijven de door Gerard geschreven stukken favoriet, vooral ook door de herkenning.

De Bende van Jan de Lichte
Als echte toneelliefhebber zal Mien zeker weer komen kijken bij onze komende voorstelling ‘De Bende van Jan de Lichte’.

Tekst: Renée Burgers