Toen Keffah Allush vorig jaar met de serie ‘De vrouwen van Jezus van Nazareth’ verhaalde over de belangrijke invloed van vrouwen in het Christendom, werd ik al nieuwsgierig. Die man kan immers zo goed en boeiend vertellen! En dan komt hij ineens uit bij Helena Augusta (circa 248-circa 329), de moeder van Keizer Constantijn en wel in Trier … dat nog niet zo heel erg ver van Ospel afreizen is … en die nieuwsgierigheid werd alleen maar groter. Ik moest en zou er weer heen gaan, om mij te laten inspireren door de Romeinse en Middeleeuwse indrukken.
Gelukkig wist ik een van mijn favoriete tolken over te halen om aan de lange treinreis te kunnen beginnen. Ook al duurde het bijna 9,5 uur om met dit vervoermiddel op de plaats van bestemming te komen … het mocht de pret niet drukken. Ik hou nu eenmaal van het rondreizen per trein door Europa en in dit geval – met de trein langs de Moezel – gaf het al gauw prachtige vergezichten. Maar dat zal die mensen ginds een zorg zijn. Die zijn het immers gewend om tegen de groene bergen met zijn ruïnes aan te kijken en willen, net als wij hier in de buurt, gewoon worden vervoerd. Onderwijl starend naar hun telefoons, natuurlijk. Landschappen gaan ook vervelen.
De zoektocht naar Helena begon de volgende dag bij een mooie stadswandeling. In Trier heb je de Porto Negra (de Zwarte Poort) en als je die in de avond voorbij loopt, zie je hem ook niet. Zo zwart is hij. Ja, waarom wilde ik eigenlijk iets van Helena Augusta ontdekken? Omdat het mij op een bepaalde manier de goedheid van een mens zou meegeven. Ja, zwaar overdreven gelul natuurlijk, maar je moet tenslotte iets. Naar het Karl Marx-museum gaan had ik frigide gevonden. Van het Marxisme wordt tegenwoordig niemand een haar wijzer.
En we vonden Helena. Tenminste, ik was tevreden toen ik in de Basilica kwam die haar zoon Constantijn in 310 na Christus had laten bouwen. De beelden in de Dom met haar zogenaamde schedel hadden we helaas niet kunnen ontwaren tussen al het christelijk schoons dat Trier te bieden heeft. Dat stemde mij geenszins trierig, want ik wist: Helena Augusta was vroeger in die enorme basiliek geweest. En toen was het goed, opdracht geslaagd.
Frappant is toch wel dat we, nadat we de Basilica hadden bezocht, nog even door de rosse buurt van Trier wandelden. Helena Augusta was ook een dame van lichte zeden geweest, voordat zij zich over het christendom ging ontfermen. Diverse relikwieën, waaronder het kruis – waaraan Jezus Christus zou zijn gestorven – worden aan haar toegeschreven. Daarom is ze ook tot Heilige uitgeroepen.
Gaat u zelf eens naar Trier op ontdekkingsreis en beleef dan de mooie en minder mooie kanten die de stad prijs geeft. Ik ben in elk geval zo onder de indruk van het Romeinse Rijk, dat ik maar spontaan een cursus Latijn ben gaan doen. En aangezien ik altijd goed heb kunnen leren, zijn de resultaten goed. Hopelijk kan ik dat later eens laten zien, maar dan begrijpt u er toch weer niets van zonder vertaling.
Heel veel mensen hebben het af en toe nodig om eens uit te zoeken waar een heilige of legende heeft geleefd. De Helena’s, Maradonna’s en Max Verstappens bieden dan even houvast in de drukke en chaotische wereld die wij hebben gecreëerd. In Ospel zijn diverse straten genoemd naar overleden notabelen. In Nederweert zijn er ook diverse straten genoemd naar overleden soldaten, zoals de Thieu Ghielenstraat. Niemand vraagt zich af waarom die straten zo heten en niemand wil weten waar vroeger het rosse gedeelte in de Kerkstraat te Nederweert was. Zo nieuwsgierig is men immers ook weer niet meer.
Stelt u zich daarom af en toe eens zo’n vraag. Wie weet, komt u dan heel even tot rust en bezinning.
Werner Bloemers,
November 2022
Meer lezen van Werner Bloemers? Klik dan op deze link.
Er zijn nog geen reacties geplaatst