Werner Bloemers | Toevallige rijkdom

Werner Bloemers

U kent het wel, de rijkdom waarover mensen beschikken. Uit het zich in materiële zaken, zoals dure huizen, auto’s, jacuzzi’s, kleding enzovoorts … of juist op het immateriële vlak, zoals wijsgebeerte, geluksprikkels, fantasiewerkelijkheidwording (denk aan s.m.!) of juist de mogelijkheid dat je weinig geld toch gelukkig kan worden.

Als ik kijk naar de muziek, heeft men in Nederweert net een rijke maand achter de rug. In het eerste weekend van mei stond het Moulin Blues weer voor de deur. Alles, werkelijk alles, was hier in goede banen geleid. Behalve dus het weer … Overal vielen slijkplassen te constateren door de regen en het vele geloop van het bluesvolk. Ik ben geen muziekjournalist, maar luister graag naar de verschillende muziekstijlen. Dat er dan van die dronken personen mij uit dit ritme wisten te halen, is een normale zaak. I know what you did the 5th of May. 

Het blijft ontzettend knap, hoe men in zo’n korte tijd een heel dorp vol tenten, caravans en broodjeszaken kan opbouwen. En dat allemaal voor die prachtige bluesmuziek. Ik zal u wel eerlijk zeggen: zoals ik hierboven schreef, ben ik geen muziekjournalist. Als ik dan had moeten recenseren, had ik waarschijnlijk gezegd: ‘wat is dat toch een lelijk type op de bühne’ of ‘waarom heeft die zangeres toch zo’n irritant hoge stem?’ U raadt het al: ik moet mij vooral baseren op wat ik nog kan zien en horen. Dat ik hier door een NmG-tolk (Nederlands met Gebaren) mee werd geholpen, is altijd mooi meegenomen. Nee, de meeste nummers van al die bands gaan voor mij voorbij als sneeuwvlokjes in de sahara. En toch wil ik een nummer aanstippen: de band Blood Brothers speelde op zaterdag op een geweldige wijze ‘Rocking in a free world’ van Neil Young. Op een zo indrukwekkende wijze, dat het voor mij een van de beste platen ooit is gespeeld op Moulin Blues.

En dat in Ospel, moet je nagaan. Wauw toch.

Er zijn binnen de Nederweerter grenzen nog meer festivals bekend. Ook in Ospel en wel aan de lange Meijelsedijk is het festival ‘Mijl op Zeven’ te vinden. Een fris, ontluikend festival dat ik helaas al enkele jaren niet meer heb bezocht. Maar waar zich ook zo’n leuke en ontspannen sfeer bevindt als bij grote broer Moulin Blues. Helaas vond er dit jaar geen Raadpop in Nederweert plaats, maar in Leveroy stond het Piet Naus Memorial Festival op de agenda. Waar ik dus nog nooit ben geweest. En waarover ik dus nog geen fatsoenlijk oordeel kan geven. Maar de nieuwsgierigheid zal er ongetwijfeld voor zorgen dat ik dit muziekgebeuren vast ooit eens ga aandoen. 

En toen was het 24 mei 2023. Zoals al langer bekend was, zou er op de avond van deze datum een bandje met bluesliefhebbers uit de regio onder aanvoering van oud-burgemeester Henk Evers een show geven, ergens in één van de nog weinige horeca-gelegenheden in het Nederweertse. Het was bijna een intiem concert. Zo rustig soms en toch zoveel branie. Precies zoals het er vroeger aan toe ging als je naar de Santa Domingo of een andere kroeg ging voor een optreden. Gewoon voor niks naar binnen wippen, genieten van de muziek en een pilsje en daarna tevreden naar huis. 

En toen ik thuis kwam van die bewuste avond op 24 mei, zag ik ook dat Tina Turner was overleden … The Queen of Rock & Roll had ik bij leven wat meer moeten beluisteren, maar dat kan ik na haar dood zeker inhalen. Maar ik zag ook dat er rond het tijdstip van het overlijden van La Turner een heel mooi klein meisje was geboren, mijn achternichtje dus. Het zal toch niet? Want als dat hele mooie kleine meisje later gaat zingen … dan is men dit verhaal alweer allang vergeten.

Ach, het laat alleen maar zien hoe mooi bepaalde toevallige rijkdommen kunnen zijn.

Werner Bloemers, juni 2023.