Nelly Rulkens krijgt gouden speld Zonnebloem voor 40 jaar vrijwilligerswerk

Tijdens de feestelijke dankjewel-middag van Zonnebloem Nederweert kreeg Nellie Rulkens uit handen van voorzitter Mart Mennen de gouden speld uitgereikt voor 40 jaar vrijwilligerswerk voor de Zonnebloem. Op een zonovergoten dag waren 35 vrijwilligers bij elkaar gekomen Bee-j Bertje op Laar om te genieten van de door het bestuur georganiseerde middag/avond voor haar vrijwilligers. Jan Lemmen opende met een historische bijdrage over Laar in “beeld en geluid”.

Nelly Rulkens

Op de vrijwilligerslijst van de landelijke Zonnebloem stond voor Nelly als inschrijfdatum 01-01-1983. Zij was toen 46 jaren oud. Nelly was overal inzetbaar, maar haar hart lag bij het handwerken voor de Zonnebloem. Wekelijks was zij te vinden in achtereenvolgens : de Pinnenhof, het Bejaardenhuis, het Zonnebloem huisje en sinds een aantal jaren in de Sint Antonius veste en het Zorgcentrum St. Jozef, waar jij gasten en andere ouderen, op zoek naar wat gezellige aanspraak, begeleidde en persoonlijke aandacht gaf.

Het Zonnebloem huisje Nederweert
Dit is een verhaal apart dat de start van

de Zonnebloem handwerkgroep markeert. Bijna 38 jaar na de oprichting van onze Zonnebloem (1965) stelde het echtpaar Mia en Vic Kees omstreeks 2003 een aanbouw van hun huis in de Schoolstraat beschikbaar voor een groepje personen die graag samen creatief bezig wilden zijn. De dames Mia Kees en Wies de Kan zijn daarmee in feite de oprichters geweest van de Zonnebloem afd. Nederweert. Zelfs de vergaderingen werden in het begin gehouden in het ¨Zonnebloem huisje´ en die locatie werd meteen een bekende en vertrouwde plek voor vele Zonnebloem-vrijwilligers. In het Zonnebloem huisje is vele jaren wekelijks gehandwerkt o.l.v. Mia Kees. De vriendschapsband tussen Nelly en Mia was heel hecht.

Vakanties voor de gasten
De eerste vakanties werden op eigen initiatief georganiseerd. Men huurde in het Zuiden een huisje (in Schinnen), reden met eigen vervoer met 4-5 gasten heen en terug en de gehele begeleiding en verzorging werd door de vrijwilligers gedaan… tot en met koken en poetsen toe! Nelly was daar al die jaren bij.

Nelly als persoon
Zij was vanaf het begin heel sociaal en betrokken bij eenieder die zij ontmoette en/of goed kende. Als er iemand in het dorp was overleden zorgde jij er persoonlijk voor dat daar een, door de handwerksters zelfgemaakte, condoleance kaart werd bezorgd uit naam van de Zonnebloem. Ook heb jij in de loop van al die jaren honderden kaarten gemaakt voor allerlei gelegenheden. Ook was jij op vele momenten actief in de verkoop daarvan om de kas te spekken voor nieuw materiaal, maar vooral ook om leuke dingen te doen met de Zonnebloemgasten. Dit kon natuurlijk niet gerealiseerd worden zonder de altijd trouwe hulp van jouw Harrie. Nelly was altijd bereid om een luisterend oor te bieden. Op onze vrijwilligersbijeenkomsten ontbrak zij zelden of nooit. Zij was in al die jaren de stabiele factor, altijd serieus en mild in haar oordeel en dat maakte haar zo zorgzaam en sympathiek.

Gouden speld
“ Nelly, in de 40 voorbije jaren heb jij veel zien veranderen. Nieuwe regels die regelmatig vanuit de landelijke Vereniging tot ons kwamen, maar ook de kaders waarbinnen men als vrijwilliger wel of niet mocht handelen. Die kaders waren leidend, maar niet altijd streng te handhaven in het menselijk contact tussen gasten en vrijwilligers. Nelly jij ging daar ALTIJD in het belang van de gast, creatief mee om. Dit alles op eigen verantwoording en in samenspraak met je eigen geweten, maar altijd in het belang van de gasten. Met goedkeuring van de landelijke Vereniging mag ik jou daarom decoreren met de gouden speld en bijbehorende Oorkonde van de Zonebloem. En natuurlijk mogen de bloemen niet vergeten worden, aldus voorzitter Mart Mennen. Namens onze vrijwilligers en bestuur begroet ik jullie beide vanaf nu als gast.

Jan Lemmen vertelt over Laar
In het voorprogramma gaf stadsgids Jan Lemmen een lezing over de historie van Laar. Met beeld en geluid nam hij de aanwezigen mee terug in de tijd van het kerkdorp. Hij bracht met veel passie de anekdotes van vroeger, o.a. over het cafe Bee-j Bertje (Vleeshouwers) die veel tijds op bed lag en met zijn lijfspreuk “och god, och god,” de geschiedenisboeken haalde. Over Harrie van Monne Mèrteke (de melkboer) en Mieke (de waternimf). Ook werd de lagere school niet vergeten met meister Jan Tullemans, die tijdens een rondleiding in zijn prive-domein, over de zolder bijzondere dingen verklapte (dae dit later kuiptj dae kan nog wat belaive). Zo kwamen er nog meerdere verhalen uit de mond van Jan Lemmen die naast het keurig Nederlands soms pittig dialect (nondedieu, kloeëtzak, ed.) niet schuwde. Aan het slot van de presentatie zong de Weerter zangeres G. Smolenaers het lied “Saame nao d’n akker” (melodie: Ons dorp). Weliswaar niet live maar daarom niet minder mooi!

Tekst: Mart Knapen