Op 21 september 2022 organiseerde de vereniging Wapenbroeders Weert een succesvolle Themalezing bij restaurant Bee-j-Bertje in Laar. Het evenement, dat in het teken stond van de operatie Market Garden, trok meer bezoekers dan verwacht. Naast leden van de Wapenbroeders uit Weert, Ospel, Roermond en Cranendonck, waren er ook veteranen, voormalig militair personeel van de Koninklijke Militaire School (KMS) en burgerpersoneel aanwezig.
Themalezing Market Garden
De lezing werd verzorgd door Theo Schers, voormalig ambtenaar van de Gemeente Weert. Gedurende twee uur nam hij de ruim 75 aanwezigen mee in het tragische verloop van de operatie Market Garden. Tijdens deze operatie werden bijna 185.000 manschappen ingezet, waaronder 35.000 luchtlandingstroepen en 150.000 grondpersoneel. De operatie begon op 17 september vanuit Neerpelt en werd na een week beëindigd, met een verlies van ongeveer 17.000 geallieerde doden en gewonden, en 15.000 Duitse slachtoffers.
Voor de stad Weert en gedeeltelijk Nederweert had de operatie een bijzondere betekenis, aangezien zij op 22 september werden bevrijd. Elk jaar wordt deze gebeurtenis herdacht bij het Suffolk monument te Weert.
Helaas moest de geplande herdenking die direct na de lezing zou plaatsvinden worden afgelast vanwege de hevige regenval. Hierdoor keerden de vele genodigden teleurgesteld huiswaarts. Ondanks de aflasting brachten de voorzitter, Peter Vd Berg, en secretaris, Peter William Schreuders, van de Bond van Wapenbroeders Weert, uit respect een eervolle groet aan hen die hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid.
1 Reactie
Het zal best een leuke avond zijn geweest en ja, ik was er niet, want dan had ik de vraag gesteld, “Wie is er verantwoordelijk voor 17.000 doden en gewonden aan onze kant door een operatie die vanaf dag 1 geen kans van slagen had ? Het hele slagen van de operatie was afhankelijk van het intact veroveren van de bruggen – die allemaal ondermijnd waren met springstoffen – over de Maas, Waal en Nederrijn door middel van luchtlandingstroepen.Die moesten de bruggen in handen houden tot grondtroepen hun kwamen ontzetten.Stel dat dat was gelukt, dan hadden die lichtbewapende parachutisten zich moeten verdedigen tegen een vijand die beschikte over zwaar materiaal (artillerie, tanks, pantservoertuigen), want zwaar materiaal kun je niet vervoeren per vliegtuig.Hooguit wat jeeps.Die grondtroepen hadden wel zwaar materiaal, maar het zou even duren voor die gearriveerd waren en al die tijd werden de parachutisten blootgesteld aan zwaar vijandelijk vuur.De Britse bevelhebber, Bernard Montgomery, de architect van operatie Market Garden, ging er vanuit dat Duitsland militair verslagen was, wat op de lange termijn wel klopte, maar op de korte termijn kon het Duitse leger nog steeds – plaatselijk – fel van zich af bijten.De Duitsers hadden ook het uitzonderlijke organisatorische talent rondom veteranen van uiteengeslagen divisies nieuwe gevechtseenheden te vormen met de veteranen als kern.Amerikaanse eenheden die zware verliezen hadden geleden werden uit de frontlinies gehaald, vaak voorgoed en de Russen namen die moeite nog niet eens ; die lieten gedecimeerde divisies gewoon in de frontlinie staan tot er niks meer van over was.Een mensenleven telde in het Rusland van Stalin niet en miljoenen Russische soldaten betaalden daarvoor met hun leven, want een tot moes geslagen divisie is tot niks meer in staat, behalve misschien het vege lijf te redden en achter de linies weer op adem te komen en versterkt met manschappen en materieel de strijd te hervatten.Het mislukken van operatie Market Garden had Montgomery zijn baan moeten kosten, maar de “Held van El Alamein” – waar de Britten voor het eerst in de oorlog de Duitsers beslissend versloegen – schuif je niet zo maar aan de kant.Na de oorlog werd operatie Market Garden door de deelnemende officieren (voornamelijk Britten) een “glorieuze” nederlaag genoemd en werd er een zondebok gevonden in de vorm van de Poolse generaal Stanislaw Sosabowski.De troepen – Polen die aan de Nazi’s ontkomen waren – onder zijn bevel hadden zich niet gekweten van de hun toegewezen opdracht, die trouwens gedoemd was te mislukken, want de Britse luchtlandingstroepen waren toen al hopeloos omsingeld, dus het was een soort zelfmoordmissie voor de Polen.Destijds was dat “excuus” al klink klare nonsens, maar niemand nam het voor hem en zijn Polen op en pas in 2006 kregen de Polen eerherstel en spelde koningin Beatrix de Militaire Willems-Orde (de hoogste Nederlandse dapperheidsonderscheiding) op het vaandel van de Poolse 6 Brygada Desantowo-Szturmowa, de erven van de 1ste Onafhankelijke Parachutistenbrigade.Overigens keken wat hoogbejaarde Poolse veteranen tevreden toe : eindelijk !