Werner Bloemers
… en soms kom je ze tegen. Woorden waarvan je denkt: die inspireren mij. Ik kwam laatst het woord ‘lentekriebel’ tegen, het woord ‘lieveheersbeestje’, het woord ‘liefdelooslamlendig’, maar ook het woord ‘libelleopgetogenheid’, alsof ik daarmee de harten van literatuurliefhebbers sneller mee zou laten kloppen. Wat dus je reinste onzin is. Maar het is altijd het proberen waard.
… het is zonder meer mijn lievelingsseizoen, de lente. De zomertijd is vannacht 31 maart 2024 ingegaan en dat betekent dus dat het ’s avonds langer licht is. Je ziet de mensen nu weer meer uit hun holen en gaten kruipen om zich met of zonder telefoon slaafs aan mekaar voor te stellen. Praat men overigens nog weleens met onbekenden? Ik praatte van de week nog met een bevallige jongedame bij de bushalte in Ospel. Het communiceren zonder telefoon kan dus nog altijd.
… kon ik maar een definitie geven van de lentekriebel … het heeft er wel dusdanig mee te maken dat de bloemetjes en bijtjes zich weer laten merken. Toevoeging: als er maar voldoende bijen blijven. En over de vlinders maar niet gesproken, al zijn die in de buik te bespeuren. Is er dan zoveel liefdesloosheid onder de blanken dat daar minder kinderen worden geboren dan tussen de mensen met een wat gevarieerder huidskleurtje? Slaat de vonk überhaupt nog weleens over?
… ik bedacht ook: het is verdorie alweer dertig jaar geleden dat ik voor het eerst ging vliegen en dat zanger Kurt Cobain overleed. Op zijn 27e nota bene. En dan hoor je ook bij die club van 27. Beroemdheden die op hun 27e er de pijp aan geven. Wat kon die man met al zijn problemen toch prachtig zingen, getuige ‘Where did you sleep last night?’ op het Unplugged-album van Nirvana uit 1993. Zou ‘Europapa’ van Joost Klein ook zo’n legendarische cult-status krijgen, zelfs al wint de nobele jongeling het Songfestival niet? Bij de Club van 27 komen, lijkt me voor hem toch wat te ver gegrepen. Een lentekriebel is beter te vangen.
… maar de lentekriebel zorgt ervoor dat je het huis uit gaat, de stenen trappen afrennend. De wereld met wat meer vertrouwen tegemoet ziend, ook al gebeuren er zoveel dingen die het daglicht niet mogen verdragen. Er komen weer de nodige festivals aan. (lees: Moulin Blues Ospel), er komen gezellige momenten. Dan is dat voor mij met mijn slechte oren en ogen altijd een keuze maken wat te doen. Stelt u het zich maar eens voor: wat zou u doen als u slecht zou zien en horen? De aanslag voor de motorrijtuigenbelasting hoeft u in elk geval niet te betalen, want u heeft dan geeneens een auto.
… hoortoestellen zult u wel moeten hebben om te kunnen functioneren in de horende maatschappij. En als dat niet meer afdoende is, gewoon een cochleair implantaat om nog beter te kunnen horen, maar nog minder te kunnen verstaan. En als dat niet meer helpt, hoopt u natuurlijk dat u nog kunt liplezen. Maar als zelfs de sterkste brillenglazen u hiermee niet meer kunnen helpen. Tja, wat dan? Dan heeft u in elk geval nog altijd de lentekriebel. En kunt u de tuin nog altijd met uw blote handen bewerken. En dan gaat het hart toch altijd sneller kloppen.
Iedereen heeft op zijn eigen manier iets in te brengen, waardoor het leven een bepaalde zwaarte vertoont. Is het verdriet om een overleden geliefde, een lichamelijke of geestelijke beperking, een draconische financiële huishouding … noemt u het maar op. Maar de lentekriebel zorgt ervoor dat er hoop is, en blijft.
Werner Bloemers, april 2024.
Er zijn nog geen reacties geplaatst