Vroeger was je boer voor het leven, maar die vanzelfsprekendheid is voorbij. De huidige stoppersregelingen van de overheid en de steeds strenger wordende regels om te kunnen ondernemen, plaatsen veel veehouders voor een dilemma. Ook de agrariërs van de vereniging Boeren van Nederweert staan voor de keuze: stoppen, doorgaan of overschakelen naar een andere bedrijfsactiviteit. Melkveehouder Maarten Linders uit Nederweert-Eind heeft zijn keuze gemaakt. “Zoals het er nu voorstaat, ga ik door.”
‘Ik heb geen plan B, het melkveebedrijf is mijn leven’
Gevraagd naar zijn toekomstplannen wordt het stil aan de keukentafel. Tot voor kort wist de melkveehouder het honderd procent zeker. Geen haar op zijn hoofd die er aandacht om te stoppen. Maar de voorbije maanden sloeg ook bij hem de twijfel toe. “In mijn werk op de boerderij word ik al een tijdje gehinderd door lichamelijk ongemak aan mijn linkerhand. Daarbij staat er nog geen opvolger klaar om het melkveebedrijf over te nemen.”
Manier van leven
Maartens ogen worden vochtig als hij vertelt over zijn worsteling. Met zijn 52 jaar mag hij dan niet meer de jongste zijn, hij is nog lang niet klaar om te stoppen. “Boeren is mijn manier van leven. Ik moet iets om handen hebben. Zonder uitdaging ga ik me vervelen en word ik doodongelukkig. Op de boerderij is altijd iets te doen. Laatst hebben we met hardhouten palen een nieuwe afrastering gemaakt. Een flink karwei waar we met vier man aan hebben gewerkt. Als de klus dan geklaard is, kan ik daar echt van genieten”, zegt Maarten die in zijn neef Rens al jaren een trouwe knecht heeft.
Op de boerderij aan de Kruisstraat, diep in het buitengebied van Nederweert-Eind, ligt zijn hart. Maarten is er geboren en getogen. Sinds de winter van 2014 is Maarten de trotse eigenaar van het melkveebedrijf waarvoor zijn ouders Bèr en Doortje in 1969 de basis legden.
Te vroeg om te stoppen
Maarten zal de laatste zijn die zijn familiegeschiedenis te grabbel gooit. Het is nog te vroeg om te stoppen. En kijkend naar zijn melkveebedrijf is daar ook geen reden toe. Natuurlijk, het agrarisch ondernemerschap is veranderd. De overheidsregels, met name voor de uitstoot van stikstof en de bemesting van het land, zijn veel strenger geworden. Maar voor Maarten vormt dat geen belemmering. Hij heeft zijn zaakjes op orde. De melkveehouder beschikt over de benodigde vergunning om te mogen ondernemen. Daarbij is hij geen piekbelaster. Zijn bedrijf vormt geen bedreiging voor waardevolle natuurgebieden zoals Sarsven en de Banen en de Grootte Peel die op ruime afstand liggen. Integendeel: met de weilanden rond zijn boerderij, waar de koeien vrij kunnen grazen, levert boer Maarten een mooie bijdrage aan de biodiversiteit. Ook de mestafzet is goed geregeld. De overtollige mest van zijn koeien gaat naar een aangrenzend landgoed dat door een akkerbouwer wordt gepacht.
Finetunen
Maarten heeft geen uitbreidingsplannen. Een paar jaar geleden maakte hij zijn onderneming met extra stalruimte en twee melkrobots klaar voor de toekomst. Met honderd melkkoeien die jaarlijks zo’n 900.000 liter melk produceren voor Campina, heeft zijn bedrijf precies de omvang die hij voor ogen had. “Mijn doel is nu om de kwaliteit en manier van werken verder te verfijnen. Zo ben ik bijvoorbeeld bezig met de aanschaf van een robot die een paar keer per dag het voer voor de koeien automatisch aanschuift. Met investeringen als deze houd ik mijn bedrijf up-to-date zodat het voor een opvolger straks ook aantrekkelijk wordt om het over te nemen.”
Wat weg is komt niet meer terug
De melkveehouder vindt het “ontzettend jammer” dat er de komende jaren ook in Nederweert prachtige, levensvatbare boerenbedrijven gaan verdwijnen. “Wat weg is, komt niet meer terug. Begrijp me goed: ik snap de overwegingen van boeren wel. Ze zijn murw geslagen door de strenge regelgeving. Als je zo lang en met zo weinig perspectief onder druk hebt moeten ondernemen, gaat het malen in je hoofd. Ook mij is het overkomen, het lijkt wel besmettelijk.”
Trotse boer
Maarten weigert de gedachte aan stoppen toe te laten. Het melkveebedrijf is zijn leven. De belangrijkste reden waarom hij elke ochtend bij dag en dauw met plezier opstaat. “Ik heb geen plan B, alleen een plan A. Als mensen me vragen wat ik voor de kost doe, voel ik me trots dat ik kan zeggen dat ik boer ben. Ik zorg elke dag voor verse melk. Geloof me: ik krijg alleen maar positieve reacties.”
Meer weten over de Boeren van Nederweert? Kijk dan eens op de website www.boerenvannederweert.nl.
Tekst: Bas Poell
Foto: Johan Horst
1 Reactie
Een begrijpelijke reactie en mening van deze boer die gelukkig er positief instaat. Neemt niet weg dat de realiteit is dat zijn ouders deze boerderij zijn begonnen op grond wat toen nog Peelgebied was en bij de Grootte Peel behoorde. Een groot natuursysteem dat twee provincies omvatte en dat nu grotendeels verdwenen is ten gunste van de agrarische sector! Deze sector exporteert echter zo’n 75% van de producten naar het buitenland., ten koste van onze natuur (De Peel is grotendeels weg bijvoorbeeld) en veroorzaakt met de daarbij vrijkomende mest/stront óók nog een groot probleem in ons land. Dit is dus de keerzijde! Mag die óók even belicht worden?