Werner Bloemers | De tien geboden van Sardinië

Werner Bloemers-1Op een dag wist ik het: ik zou naar het Italiaanse eiland Sardinië gaan, voor het eerst weer op reis naar Italië in negen jaar tijd. Voor het eerst in die lange tijd weer ‘Ciao’ (tsjauw) zeggen als je ergens binnenkomt of weer weggaat. Of gewoon op straat, zoals ze in Ospel ook altijd doen. 

Werner Bloemers

Sardinië heeft echter ook tien geboden, die ikzelf in elkaar heb moeten zien te zetten. Want geen enkele Sardijn zou er wat van snappen. Een buitenlandse blik geeft dan ook een verheffender beeld. Of een Ospelse, zo u wilt.

1. Eten: op Sardinië zijn zoveel lekkere gerechten te eten. Pizza’s, vlees- en kaasproducten, gelato (ijs). Maar probeert u ook eens de Pizza Patate (Mozzarella, tomaat) plus heerlijk versgesneden friet) of anders een kilo mosselen in witte wijnsaus. Die laatste is overigens wel wat prijzig, 180 euro … maar dan heb je ook wat.
2. Verkeer: op Sardinië stoppen ze vaker voor mensen met een beperking, zelfs al zou het overstekend wild zijn. Ze stoppen er in elk geval vaak heel netjes en de duim omhoog naar de bestuurder is dan ook een frêle beloning. 
3. Taal: wie een beetje Italiaans kent, kan dit mooi als communicatiemiddel gebruiken. Gelukkig spreekt men ook Engels in diverse horecagelegenheden, maar in de gezondheidszorg laat dit zich nog te wensen over. Het zorgt daar in elk geval voor veel miscommunicatie indien u geen Italiaans kent. Gelukkig zijn er nog altijd die vertaalprogramma’s die vele deuren openen. Op Sardinië spreken ze overigens ook Sardisch, wat op Italiaans lijkt met vaak een u op het eind. 
4. Trein: op Sardinië is het goed mogelijk om met de trein te reizen. Men is daar zo hoffelijk om een helling te plaatsen, indien er iemand in een rolstoel meereist. Het personeel van de trein draagt opvallend gezien geen revolvers en dat soort dingen, die wij hier in Nederland wel hebben. Alles is daar blijkbaar love en peace. Het inspireert mij in elk geval om een boek te gaan schrijven over reizen per trein door Europa met mijn beperkingen in horen en zien. Maar waar te beginnen?
5. Metropool: wie La Madallena ooit bezoekt, zal tot zijn grote verbazing in een metropool terechtkomen. Het is er zeer druk met prachtige gebouwen uit vervlogen tijden. De eilandenarchipel ten noorden van Palau is het bezoek meer dan waard. Maar op een eiland wonen? Mij niet gezien. Het zou vreemd aanvoelen om per boot op stap te gaan in plaats van met de fiets of te voet.
6. Cappuccino: een waarheid staat als een koe op Sardinië. Als u een cappuccino, koffie, thee of ander warm drankje bestelt, krijgt u er geen koekje bij. Dan maar een koekje van eigen deeg meenemen, zo houdt je het spreekwoord ‘dat is koffiedik kijken’ dichter bij de hand.
7. Uitstapjes: wie een uitstapje maakt van Alghero naar Bosa of Sassari, zal toch wel de soberheid van die plaatsjes opvallen. Er staan in beide plaatsen overigens prachtige gebouwen, die nog herinneren aan Koning Emmanuel II van Italië. Juist door die soberheid zijn de stadjes zeer de moeite van het bezoek waard.
8. Liefde: wie Sardinië bezoekt, zal dit vaak met een partner of gezin doen. Mocht u toch alleen gaan en u wilt zich vermaken, dan kunt u altijd bij een van de escortservices terecht. Die zijn trouwens een stuk goedkoper dan die van Nederweert of Weert. Maar dat heeft u niet van mij.
9. Gezelligheid: tijdens onze vakantie was het altijd zeer gezellig, vooral met een spelletje Uno achter de hand. Hele veldslagen werden er gespeeld met mijn reisgenoten en dat allemaal in een supersnel tempo. Ik voelde mij echter een Raymond Poulidor, zo vaak verloor ik de finale. 
10. Vriendelijkheid: de mensen zijn er zeer vriendelijk en gastvrij. Over vijf jaar wil ik er weer heen. Gaat u mij voor?

Werner Bloemers, september 2024.