Open brief: Niet viezer maar schoner

Stichting Leefbaar Buitengebied Nederweert wil strengere stankregels voor intensieve veehouderijen en stuurt een “open brief” naar de gemeente Nederweert

De Stichting Leefbaar Buitengebied Nederweert roept de gemeenteraad op de stankregels voor de vele intensieve veehouderijen in de gemeente aan te scherpen. Dit moet gebeuren bij de definitieve vaststelling van de geurverordening. In het hele buitengebied moet de toegestane geur per direct worden teruggebracht van 14 odeur naar 10 odeur. Op de langere termijn moet worden toegewerkt naar het door de GGD (Gemeenschappelijke Gezondheids Dienst) aanbevolen niveau van 6 odeur. Dit met het oog op relatie tussen geur en gezondheid en de omvangrijke woonfunctie van het buitengebied van Nederweert.

De Stichting heeft in een zienswijze uitvoerig beargumenteerd, dat er nauwelijks verantwoording is afgelegd tegenover de burgers over de norm van 14 odeur voor grote delen van het buitengebied. De norm is niet deugdelijk gemotiveerd. De politiek erkent zelfs dat de gevolgen van de normstelling niet bekend zijn. Dit kan niet worden geaccepteerd. Het directe leefklimaat en de gezondheid, het welbevinden van de 3000 bewoners in het buitengebied is in het geding. Een inbreuk hierop is uitsluitend aanvaardbaar bij een excellente motivering van nut, noodzaak en effecten voor eenieder.

Wij roepen de politieke partijen op om naar aanleiding van de ingebrachte zienswijzen de geurnorm per direct omlaag te brengen van 14 naar 10 odeur te zetten.

Niet viezer maar schoner
De geurnorm moet naar beneden. Het is namelijk gebleken dat bij de huidige norm van 14 die geldt vanaf 2007, de stank tot nu toe is toegenomen. Handhaving van de norm op 14 betekent een verdere toename van de stank in Nederweert. Om dit te voorkomen is een lagere norm nodig. De kans op meer stank is bovendien groter dan voorheen omdat de rijksoverheid van plan is de dierrechten af te schaffen. Dan kan het aantal beesten in de gemeente plotsklaps nog veel sterker gaan groeien dan voorheen.

Het buitengebied is van ons

Het buitengebied is het woongebied en de directe leefomgeving van 3000 Nederweerternaren en dat is 20 procent van alle inwoners van de gemeente. Daarnaast is het uitloop- en recreatiegebied van alle inwoners uit de kernen. Ja er zijn in het buitengebied ook zo’n 95 varkens- en kippenondernemingen gevestigd (overigens op meer locaties). Het buitengebied is echter niet primair stallengebied. De enorme aantallen beesten die nu in het buitengebied gehouden worden horen van oorsprong niet thuis in het buitengebied. Ze zijn er sinds de jaren 1970 naar binnen gehaald.

De gigantische aantallen dieren horen niet thuis in het buitengebied. De keuze van de gemeentepolitiek om op voorhand voorrang te geven aan de uitbreidingsmogelijkheden van de intensieve veehouderijen ten koste van het welbevinden van de bewoners en de uitloopmogelijkheden van de bewoners van de kernen is misplaatst. Het buitengebied is van ons, van alle inwoners van Nederweert.

Met een kluitje in het riet……
Velen melden zich met een zienswijze of anderszins bij de gemeente over stankoverlast en over doorgaande uitbreidingen van intensieve veehouderijen .De bezwaren worden aangehoord, in het gunstige geval door een afvaardiging van het college van B en W, maar de mensen worden vervolgens door de gemeente met een kluitje in het riet gestuurd. “De gemeente kan niet anders” is een veelgehoord excuus. Soms wordt ook de suggestie gehoord dat burgers eigenlijk niet in het buitengebied thuishoren en dus de belastingen van de intensieve veehouderijen gelaten moeten ondergaan.

De geurverordening stelt de gemeente echter zelf vast. Helaas zien we ook hier ter verdediging van een hoge geurnorm en dito stankbelasting alleen algemeenheden, uitvluchten, en halve en hele onwaarheden. De stelling dat een hoge geurnorm in het belang van de burgers in het buitengebied zou zijn, de suggestie dat een lagere geurnorm niet zou bijdragen aan beperking van de stankbelasting, de suggestie dat toepassing van technieken automatisch zou leiden tot minder stank, het “geloof” dat innovatie vanzelf de oplossing zal brengen enzovoorts……is inwoners bewust op het verkeerde been zetten oftewel een “zoethoudertje”. De gemeente heeft zich op geen enkele wijze op de hoogte gesteld van de feitelijke stankhinder in de gemeente en de locale situatie. Daarentegen is selectief gewinkeld in landelijke aanbevelingen en classificaties. De meest soepele zijn gekozen en een door de GGD (Gemeenschappelijke Gezondheids Dienst) aanbevolen norm van 6 odeur wordt niet eens genoemd.

Het gaat zo niet langer
De frustratie van burgers in het buitengebied is groeiende. De betekenis van het buitengebied als woongebied is aanzienlijk en groeiende. Het is daarom uitgesloten dat handhaving van de hoge stankbelasting kan worden volgehouden. En het is uitgesloten dat de nu mogelijk gemaakte groei van de stankbelasting nog lang maatschappelijk zal worden geaccepteerd. Op termijn zal moeten worden toegewerkt naar bijvoorbeeld de norm van de GGD: 6 odeur. En de gemeente zal nu al een eerste stap moeten zetten door als tussenwaarde te kiezen voor een norm van 10 odeur in het hele buitengebied. Dit is ook in het belang van de sector die het bestaansrecht op langere termijn ontleent aan de verdraagzaamheid met de omgeving.

Door op een hoge norm te blijven zal de gemeente achterop raken. Nu al heeft de gemeente Boekel gekozen voor een norm van 10 terwijl wij inschatten dat daar de woonfunctie van het buitengebied minder omvangrijk is dan in Nederweert.

De werkelijkheid moet onder ogen worden gezien. “Intensieve veeteelt is een vorm van geïndustrialiseerde productie en moet ook zo behandeld gaan worden”. Aldus CDA coryfee Cees Veerman. De dwangmatige schaalvergroting in de bedrijfstak is bij lange na nog niet uitgewerkt. Dat betekent dat de woonfunctie moet worden beschermd tegen de krachtige expansiedrang. Alleen ondernemingen die kunnen voldoen aan de strengste duurzaamheideisen zouden nog uitbreidingmogelijkheden mogen krijgen in de dichtst bewoonde buitengebieden van Nederweert.

Bestuurders van de stichting Leefbaar Buitengebied Nederweert willen graag met de fracties van de politieke partijen in overleg treden.