Tijdens kerst werd ik geconfronteerd met een dilemma waarop ikzelf het antwoord niet wist. Een dilemma dat mij aan het denken heeft gezet en waarvan ik benieuwd ben wat jullie mening hierin is. December is voor velen een fijne maand, waarin kerst en nieuwjaar worden gevierd. Een periode van samenzijn met mensen die je dierbaar zijn. Sommige mensen gaan tijdens kerst naar de kerk, anderen slaan dat stukje over en genieten van een uitgebreide maaltijd. Het ontgaat niemand wanneer het kerst is. De winkels zijn versierd, wereldwijd wordt het gevierd.
Mijn dilemma
De afgelopen week werd ik geconfronteerd met de vraag of iemand uit geloofsovertuiging werk kan weigeren. Tja, voor mij een moeilijke vraag. Ikzelf ben van mening dat het onmogelijk is een bedrijf om een persoon heen te bouwen. Daarmee bedoel ik niet dat je geen rekening met elkaar kunt houden. Ik wil daarmee zeggen dat de visie en missie de koers bepalen van een bedrijf en niet een werknemer. Ook ben ik van mening dat je iemand zijn of haar geloof dient te respecteren. Maar wat als het consequenties heeft voor de uitvoering van je werk? Wat is de grens en hoever ga je als werkgever?
De werknemer in kwestie moest een foto en tekst typen op een dia en daarbij de openingstijden van het bedrijf vermelden. Op zich niets bijzonders zul je denken, echter de tekst was een kerstgroet en de foto had ook met kerst te maken. Uit geloofsovertuiging weigerde de werknemer de opdracht uit te voeren.
Wat is jullie mening? Is dit werkweigering of een gegronde weigering vanwege geloofsovertuiging?
4 Reacties
Werkweigering.!!!!!!!!!!!!
Dat hoef ik verder niet te omschrijven, het is duidelijk.
absoluut werkweigering!
maar laten we met kerst samen zijn!
samen vergeven.
samen de kerstboom optuigen
samen werkweigeren
Hij moet blij zijn dat ie werk heeft.
Neem aan dat deze werknemer 1e en 2e kerstdag gewoon heeft gewerkt vanuit geloofsovertuiging.
Verder is dit “” dilemma”” een retorische vraag.