De berg in de branding

Iedereen kent een ijsberg, zo’n reusachtige ijsrots die zelfs in de meest golvende periodes steun geeft aan diens omgeving. Een rots in de branding, onbeweeglijk en roerloos. Reusachtig en grotesk, alhoewel niet compleet zichtbaar voor buitenstaanders. Het zichbare stuk dat het wateroppervlak overstijgt is slechts een gedeelte. Het grootste gedeelte bevindt zich onder water, onzichtbaar voor de buitenwereld.

Voor een groot deel spreken we onze gedachten uit; smaakt het eten zoet, is de temperatuur behaaglijk en is de sfeer goed, dan zal niemand schromen dit uit te spreken. Ook meningen over alledaagse ditjes en datjes ventileert men zonder pardon, de drang om je uit te spreken en jouw mening te verkondigen is er bij iedereen. Toch gelden dit soort onderwerpen als oppervlakkig. Thema’s zoals voetbal of het weer blijven aan de oppervlakte, ze geven geen inkijkje in de belevingswereld van iemand. Pas bij intiemere, persoonlijkere themas’s leer je iemand beter kennen, pas dan ken je iemands dagelijkse lusten en lasten.

We denken onze naasten te kennen, te begrijpen of aan te kunnen voelen. Wanneer iemand iets doet, zegt of roept zien we dit als een uiting van diens persoonlijkheid, alhoewel het denkproces dat eraan voorafgaat de persoon misschien des te beter definieert. We zien slechts de gevolgen van diens persoonlijke gedachtenmolen. Non-stop draait deze carroussel van interpretaties, waarnemingen en andere gedachten rond. Altijd stil, afgeschermd tegen de buitenwereld en volledig anoniem. 
De lasten die mensen met zich meedragen zijn vaak zorgvuldig verborgen voor de buitenwereld. Diep weggestopt en onzichtbaar voor willekeurige voorbijgangers, verhuld achter positiviteit en plezier. Een vertekende, gedeeltelijke versie van de werkelijkheid is te zien, iemands oprechte stemming niet. Het overgrote deel bevindt zich namelijk onder de oppervlakte.

Sommige ijsbergen smelten in stilte. Terwijl ze fier en koen hun hoofd boven water houden, lijden ze onder water in anonimiteit. Het grondvest van de berg brokkelt af, geruisloos en zonder rimpelingen in het water. Totdat het onderste gedeelte dusdanig heeft geleden dat hij de top van de ijsberg niet meer kan dragen. Iedereen kent zo’n ijsberg, maar ken je hem eigenlijk wel?