Na weken licht-ontvlambare speklappen en zwart-krokante satéstokjes breekt bij vele gezinnen het onvermijdelijke moment weer aan: de geliefde barbecue-installatie dient weer gepoetst, verpakt en opgeborgen te worden. De mobiele tuinkeuken heeft immers weer zijn diensten bewezen in het zomerseizoen, daarom is het nu zaak om de glimmende rasters van dit trouwe stalen ros nog een laatste keer te eren met Jif en schuurspons.
Het opbergen van de de barbeque is de verdrietige metafoor van het eind van de zomer. Geen enkele gebeurtenis in de maanden van juni t/m september spreekt meer tot de verbeelding dan de uiteindelijke reiniging van dit veelgebruikte apparaat. Wekenlang bracht het gloeiende raster genot in de vorm van spare-ribs, hamburgers en bijbehorende ‘koaje schooëtel’. Barbecueën was avonden lang dé favoriete tijdsinvulling in duizenden tuinen, festivals of campings. Met een barbecue werd dineren namelijk geen noodzakelijke levensbehoefte, maar een Bourgondische samenkoming van hongerige lotgenoten. Gezamenlijk schransen onder genot van rosé, radler of andere zonopwekkende drankjes is alleen toegestaan onder het geluid van een sissende barbecue.
Daarom is het dieptreurig dat dit zomerse prachtding weer voor lange tijd verdwijnt. Want: met deze verdwijning weet iedereen dat er weer winterse gerechten aan zitten te komen. Erwtensoep, kaasfondues en hutspot ontsieren binnenkort weer de eetkamers terwijl de inzittenden nog altijd stilletjes nawenen bij de gedachte aan een mals kipkluifje. Een traumatisch afscheid waarvan velen nog lang zullen wakkerliggen.
De uitvinder van de barbecue, George Stephen, staat zodoende nog ieder jaar indirect garant voor roodverbrande voorhoofden, aanzwellende bierbuikjes en obsessieve whiskycocktailsaus-verslavingen. Deze culinair-intelligente meesterbrader vulde door zijn uitvinding vele borden met levensgenot, nu wordt diezelfde uitvinding weer in doos en kast opgeborgen. In afwachting naar volgend jaar zomer, waar zijn dansende vreugdevuur weer menig speklap gaar zal schroeien. Tot die tijd denken we aan hem; uit de tuin maar niet uit het hart.
Er zijn nog geen reacties geplaatst