De kip of het ei, wat was er eerder? Een eeuwenoude discussie en een tijdloos gespreksonderwerp. Volgens de jonge pluimveehouder Dirk Briels uit Ospel en ambachtelijk bakker Ralph Broekmans uit Meijel moeten we er vooral niet te veel over praten, maar genieten van het feit dat beide er zijn. Een gedeelde mening, een gedeelde passie, maar elkaar kennen doen ze niet. De hoogste tijd dus om kennis te maken. Zo wil Ralph wel eens weten hoe dat zit tussen boeren, kippen en die bijzondere passie voor het vak. Een gesprek tussen Dirk en Ralph.
Ralph: Wij willen dus vooral genieten en niet te veel discussiëren, maar daar denken sommige mensen anders over. Als ik de media volg, dan wordt er juist veel gesproken over de kip, het ei en bijvoorbeeld fijnstof.
Dirk: “Klopt. Fijnstof in relatie tot het scharrel-, biologisch- en koloniesysteem is nu een veelbesproken onderwerp waarbij het draait om keuzes maken en zoeken naar de balans tussen dierwelzijn, mens en milieu. Geen eenvoudige opgave, want de omgeving waarin wij ondernemen is dynamisch; wetten en regels veranderen. Hetzelfde geldt voor de technieken, inzichten en onderzoeksmethoden.”
Dit gebeurt niet alleen binnen de veehouderij. Zo ligt het eten van brood ook regelmatig onder vuur. Het zou een dikmaker zijn, terwijl brood juist noodzakelijke vezels, mineralen en vitaminen bevat. Daarom is het belangrijk om energie te steken in het overeind houden van het gezonde imago van brood.
“En een imago overeind houden is niet makkelijk. Maar we moeten er wel in blijven investeren. Blijven vertellen wat je doet, hoe je het doet en waarom je het doet. Soms een moeilijke opgave als er emoties bij komen kijken. En vergeet niet dat we ook nog dagelijks bezig zijn met het creëren van heerlijk en kwalitatief goed eten.”
Gelukkig hebben we tv-programma’s zoals Boer zoekt vrouw en Heel Holland Bakt, toch?
“Uhuh…Boer zoekt vrouw zie ik als vermaak, omdat het ver afstaat van de realiteit. De passie is herkenbaar, maar stallen zijn bijvoorbeeld niet altijd representatief voor de sector. Het beeld dat wordt geschetst doet zelfs af aan onze professionaliteit. En Heel Holland Bakt kijk ik niet, maar Masterchef vind ik super interessant.”
Hoor ik een mogelijke carrièreswitch?
“Als ik jou hoor praten en de koks op televisie aan het werk zie, dan sluit ik het niet uit. Voorwaarde is dan wel om met de beste producten werken. Verse eieren dus.”
Daarover doen ook talloze verhalen de ronde, wanneer weet je nu dat een ei vers is?
“Voor eens en altijd: als je een ei in de pan tikt en het eiwit drijft niet uit, dan is het kakelvers. En een vers ei kun je bijvoorbeeld niet schillen, je moet gewoon met een mes het kopje eraf tikken en dan uitlepelen. Mijn vriendin heeft dit advies één keer in de wind geslagen en dat was ook meteen de laatste keer. Ze is toen niet aan eten toegekomen.”
Voor mij geldt: als ik het eiwit en eigeel goed kan scheiden, dan zijn ze echt vers. En dat is ont-zet-tend belangrijk voor het maken van de perfecte rijstevlaai: smeuïg, de vlaai houdt net stand en kun je net niet aflepelen. Voor minder doe ik het ook niet.
“Herkenbaar. Als pluimveehouders streven naar een mooi tafelei, dan komt het gewicht erg nauw. Zo’n ei weegt dan tussen de 60 -65 gram. Dit realiseren we door een gebalanceerd rantsoen samen te stellen waarvan de kip zo’n 115 gram per dag eet. En dit rantsoen bestaat doorgaans uit 70 procent maïs, tarwe en soja. Daarnaast, afhankelijk van de ontwikkeling, kleine beetjes gerst of palmolie, sojaolie en sojaschroot. Iets wat we in eigen voerkeuken samenstellen en mengen. Maar hoe zit dat bij jou eigenlijk, want je noemt jezelf een ambachtelijk bakker. Wat houdt dit anno 2016 nog in?”
Alle broden, vlaaien en gebak maak ik met mijn eigen handen. Dus geen halffabricaten of kant-en-klare producten. Gevolg is dat geen enkel product identiek is, maar ik streef wel iedere dag naar hetzelfde hoge kwaliteitsniveau: een smaakexplosie voor mensen creëren.
“En wat betekent deze handenarbeid ofwel ambachtelijkheid voor jouw werkweek?”
Dat ik 6 dagen per week om 3 uur ’s ochtends tussen het meel, eieren, de suiker en de mixers sta. Ik alles heel goed moet timen en ’s avonds met de kippen op stok ga. Moe, maar vaak voldaan.
“Is dat dan jouw definitie van passie? Jezelf iedere dag drijven tot creëren van de mooiste én lekkerste producten, zodat mensen kunnen genieten van hun eten. Of zoals je zelf net zei een smaakexplosie ervaren?”
Dat omschrijf je aardig goed, hoewel het niet altijd rozengeur en maneschijn is. Maar dat is met alles in het leven. En jouw definitie?
“Ik herken jouw urenpatroon wel, maar als we daardoor kippen hebben die een mooi aantal eieren produceren, in goede gezondheid verkeren en daardoor steeds ouder worden, dan ben ik tevreden. En dan heb ik het nog niet gehad over het dagelijkse plezier in mijn werk. Maar dat is iets vanzelfsprekends, toch….?”
Dirk en Ralph
Dirk Briels (24) woont in Ospel waar zijn ouders een pluimveebedrijf runnen. Zelf werkt hij als bedrijfsleider op een pluimveebedrijf in Hunsel. Zijn ambitie is om in de toekomst thuis in het bedrijf te stappen en het door te ontwikkelen. Ralph Broekmans (35) is bakker in Meijel waar zijn vader, Nederlands kampioen rijstevlaai maken, hem de kneepjes van het vak heeft geleerd. Ruim negen jaar geleden heeft hij de bakkerij van zijn vader overgenomen.
Er zijn nog geen reacties geplaatst