De vergelijking van het oude en nieuwe straatbeeld is een mengeling van nostalgie, herinnering, spijt en herkenning. Voor deze aflevering van ‘Tijdreis’ gingen Ton Frenken en Alfons Bruekers weer voor u op pad. Ditmaal kozen zij een bekend plekje op de kop van de Moesemanstraat. Een duik in het archief van de Stichting Geschiedschrijving Nederweert leverde een oude foto en het bijbehorende verhaal.
De Vier Linden
Het ‘Straatje’ was de volksmondbenaming voor het deel van de dorpskern dat aan de Moesemanstraat lag. Daar lag onder andere het markante herenhuis van de familie Kreijelmans met bedrijfsgebouw van bierbrouwerij ‘De Vier Linden’ dat in 1972 helaas werd afgebroken. Een van de zonen van de brouwer werd bisschop in Brits-Indië. Naar hem is de Monseigneur Kreijelmansstraat genoemd. Het kappen van de vier prachtige lindenbomen waar de brouwerij naar vernoemd was leidde zelfs tot buiten Nederweert tot veel protesten. De voorgenomen kap was de aanleiding tot het instellen van een gemeentelijke bomenkapverordening. Maar door een administratieve vertraging was het toen al te laat voor het viertal bomen van de brouwerij.
[image-comparator title=”Straatjeskapel Nederweert” left=”https://www.nederweert24.nl/wp-content/uploads/2017/06/straatjeskapel-oud.jpg” right=”https://www.nederweert24.nl/wp-content/uploads/2017/06/straatjeskapel-nieuw.jpg” width=”100%” classes=”hover”][/image-comparator]
Rosa Mooren
Al rond het jaar 1700 werd hier een klein kapelletje ter ere van Onze Lieve Vrouwe van Altijddurende bijstand gesticht. Het kapelletje lag in de achtertuin van een steenrijke Nederweertse dame uit de Kerkstraat, Rosa Mooren-de Haes. Haar grond besloeg het hele tussengebied tussen Kapelaniestraat en Burgemeester Vullersstraat. Het paadje dat zij elke dag biddend door haar tuin naar de privé-kapel beliep, bestaat nog steeds en is daarom het Rosa Moorenpad gedoopt.
Markant punt
In latere jaren stond er een eenvoudig kruis, dat weer opgevolgd werd door een kleine kapel. Die werd op zijn beurt in 1883 vervangen door een prachtige neogotische kapel die we op de oude foto afgebeeld zien. Op de spits stond een koperen torenhaan met de naam van de maker, Frans Stienen. Een fraai jaartalvers boven de ingang vereeuwigde de naam en wijding van het mini-kerkje. De “Straatjeskapel’ (zoals zij gewoonlijk werd genoemd) was vooral bij de feestdagen van Maria een veelbezocht heiligdom. Geflankeerd door een drietal treuressen was de kapel lange tijd een fotogeniek en markant punt in het straatbeeld.
Sta-in-de-weg
Een groep buurtbewoners maakte zich vanaf 1959 sterk om de kapel af te laten breken. Ze werd als een sta-in-de-weg beschouwd en architectonisch kon het bouwwerk bij sommigen weinig waardering opbrengen. In 1964 besloten kerkbestuur en gemeentebestuur eendrachtelijk om gehoor te geven aan het verzoek van de buurtbewoners. Alle partijen speelden elkaar de bal toe zodat niemand echt verantwoordelijk kon worden gehouden voor de afbraak. De kapel werd geveld door de slopershamer en de kostbaarheden uit het interieur werden onder de initiatiefnemers van de afbraak verdeeld.
Treuren
Wrang detail is dat na de afbraak van de kapel de drie flankerende bomen bleven staan. Net zoals dat de vorm van de trottoirs gehandhaafd bleef. Met die ‘sta-in-de-weg voor het verkeer’ viel het dus blijkbaar in de praktijk nog wel mee. Op de plek van de oude kapel werd in 2012 op initiatief van de familie Moonen een prachtig nieuw kruis geplaatst. Dat werd vervaardigd door de ambachtslieden van openluchtmuseum Eijnderhoof. Maar desondanks staat de nog bestaande prachtige treures op de noordhoek inmiddels al meer dan een halve eeuw te treuren over de Straatjeskapel en haar merkwaardige verdwijning.
Alfons Bruekers
Stichting Geschiedschrijving Nederweert
Er zijn nog geen reacties geplaatst