Tijdreis: Ouwijck

De vergelijking van het oude en nieuwe straatbeeld is een mengeling van nostalgie, herinnering, spijt en herkenning. Voor deze aflevering van ‘Tijdreis’ ging onze vaste fotograaf Ton Frenken weer voor u op pad. Deze keer eens niet in de dorpskern maar in het buitengebied. Alfons Bruekers nam een duik in het archief van de Stichting Geschiedschrijving Nederweert en leverde een oude foto en het bijbehorende verhaal.

Historische grond
Herkent u de locatie? De foto’s zijn gemaakt op Ouwijck, onderdeel van de buurtschap Rosveld, richting restaurant Mc Donalds en pal naast de verhoogde A2. Het woonhuis op de foto (nu adres Ouwijck 1) is gebouwd op historische grond. Al in 1601 stond daar de boerderij van de familie Moeren. In 1741 ging die over in handen van de aangetrouwde familie van Mathijs Vluts. In 1811 was zij eigendom van landbouwer Jan Laenen, die met een dochter van Vluts was getrouwd. Naar hem werd de hoeve vanaf dat moment ‘Bi-j Laone’ genoemd. Die bijnaam zou tot in onze tijd gedragen worden door de later bewoners van de familie Wijen, waarvan ‘Laones Mieke’ rond 1915 een van de bekendste was. Zij woonde later in de Kerkstraat (nu Lambertushof) waar haar dochter hoedenmodiste was en met haar fraai ingerichte etalage veel bekijks trok in een tijd dat de dames nog met een zondags hoedje getooid gingen.

[image-comparator title=”Ouwijck Nederweert” left=”https://www.nederweert24.nl/wp-content/uploads/2017/10/ouwijck-oud.jpg” right=”https://www.nederweert24.nl/wp-content/uploads/2017/10/ouwijck-nieuw.jpg” width=”100%” classes=”hover”][/image-comparator]

Eierbedrijf Wijen
Na de oorlog werd de boerderij bewoond door Teng Wijen (‘Milders Teng’). Bij een onweersbui met blikseminslag ging de boerderij volledig verloren en werd zij in de huidige gedaante herbouwd. Het daar gevestigde eierbedrijf van de familie Wijen kreeg grote naamsbekendheid en werd later voortgezet door zoon Mathieu Wijen.

‘Vaarleizen’
De aanleg van de A2/Slingertracé sneed de hoeve rond 1990 af van de bijbehorende landerijen. Maar dat was niet de enige grote wijziging in de infrastructuur, zoals de foto’s laten zien. Voor de Tweede Wereldoorlog was de toestand van de veldwegen dramatisch. De karrenwielen doorploegden de zandwegen en het regenwater bleef in die ‘vaarleizen’ staan zodat het voor voetgangers en fietsers bijna onbegaanbaar terrein was. Op de oude foto is te zien dat langs de modderbaan houten paaltjes staan ter afbakening om een stukje droge berm over te laten voor de voetgangers. Aan de slechte toestand van de wegen kwam pas in de jaren zestig van de vorige eeuw verandering. Onder leiding van burgemeester Spiertz, een krachtdadig en zeldzaam doortastend bestuurder, werden tientallen kilometers van het Nederweerter wegennet verhard en geasfalteerd.

Alfons Bruekers
Stichting Geschiedschrijving Nederweert