Door de verkoop van energiebedrijf Essent, zit de provincie Limburg niet slecht in de slappe was. Astronomische bedragen van miljarden streek de provincie op. Limburg, daar valt wat te halen, denken velen.
De provincie krijgt diverse aanvragen voor subsidie. Van bakkers die de Limburgse bevolkingsgezondheid veinzen te verbeteren door baanbrekend tarwebrood tot hoveniers die door Co2-neutrale tulpen het klimaat beloven te redden. Allemaal hebben ze een geweldig, doordacht plan waarom ze subsidie verdienen. Toch schitteren er bij veel ondernemende wereldverbeteraars eurotekens in de ogen. Centjes vangen is immers nooit weg.
De provincie waadt zich daarom door een bos van aanvragen, en dient het kaf van het koren te scheiden. Een vak apart. Zo bewijst iedere ondernemer keer op keer als hij al zijn verdiensten naar eigen zeggen ‘ten gunste van de maatschappij’ uitvoert. Er wordt dagelijks een dierentuin aan aanvragen ingediend: dé kip met gouden eieren, stokpaardjes en boter bij de vis worden beloofd. Loze beloftes inbegrepen.
Dit bijkomend nadeel erft de provincie metterdaad door de lucratieve verkoop van Essent. Velen melden zich aan het loket van het provinciehuis met hun ambitieuze bedrijfsformules. Via de telefoon ontmoedigt de provincie de hand-ophouders niet zozeer, zo blijkt als je naar de provincie belt. Daar is namelijk de eerste vraag die je hoort: ‘’Voor subsidies druk 1.’’
Er zijn nog geen reacties geplaatst