Skip to content

Er zijn zo van die dagen

Redactie
24 mei 2018 | 11:00

Advertentie

Die ochtend was ik vroeg opgestaan om zoals gewoonlijk te beginnen met een half uurtje meditatie. Daarna haalde ik de was uit de machine en hing hem buiten te drogen. Het was nog vroeg, de zon kwam nog niet boven de daken uit. Ik ging met een kopje thee en boterham buiten op het bankje zitten en genoot van de rust. Pas over een uurtje, zo rond 07:30 uur zou er meer beweging komen vanuit aangrenzende tuinen. Langzaamaan stroomden gedachten binnen over wat ik die dag zou gaan doen. Ik had er zin in. Ik was blij dat ik zo vroeg wakker was geworden, iets vroeger dan normaal.

Tot circa 10:00 uur verbleef ik in die rustige kalmte en kreeg veel gedaan. In die tijd had ik al een uurtje achter mijn computer gewerkt, de ramen van mijn werkkamer gewassen, ons tuintje geharkt, afwasmachine uitgeruimd, koffie gedronken met Paul en wat oefeningen voor mijn rug en voet gedaan. Ik zat lekker in mijn vel en voelde me energiek. Ik had zin om aan het volgende te beginnen. Dat was het printen en sorteren van cursusmateriaal voor de acht deelnemers van een training en het online plaatsen van audiomateriaal. In totaal zou dit ongeveer een half uur in beslag nemen. Als het meezat kon ik ook nog nieuw audiomateriaal opnemen. Toen begon het gedonder. Ineens stopte de printer. De stroom was uitgevallen, gelukkig maar voor even. Kort daarna viel de internetverbinding weg en was er ook geen intern wifisignaal meer. De printer stopte opnieuw en schakelde zichzelf spontaan uit. Intussen hoorde ik mijn telefoon overgaan maar kon hem niet snel genoeg vinden.

Het duurde even voordat alle verbindingen weer waren hersteld, maar de verbinding met mezelf was intussen ver te zoeken. Ik was inmiddels behoorlijk gefrustreerd want dit soort fratsen gebeurden de laatste tijd iets te vaak. Inmiddels was ik erachter gekomen dat mijn voicemail al een paar dagen niet meer werkte. Blijkbaar konden mensen wel iets inspreken maar kon ik niets afluisteren. Doordat dit niet meteen opgelost kon worden door de provider, wilde ik een bericht op mijn website plaatsen. Ik pakte mijn laptop en ging aan de slag. Eitje toch? Verbinding maken, inloggen, de juiste content opzoeken en deze aanpassen. Het ging anders. Terwijl ik aan het typen ben begint het beeld te bibberen. Het schuift half naar rechts, er komen streepjes en blokjes en komt zo bibberend tot stilstand. Het enige waarop hij reageert is de ‘uit’ knop. Ik waag nog een paar pogingen, maar helaas. In mijn achterhoofd hoor ik de helpdeskmedewerker van de leverancier een aantal maanden geleden tegen me zeggen: ‘Dit apparaat is ‘vintage’ en zal binnenkort mogelijk vervangen moeten worden.’ Ai, alweer extra uitgaven deze maand? Ik zit binnen te balen en de zon staat buiten te stralen.

Dan komt er een liedje in me op, of eerder gezegd, een stuk uit een lied: ‘Rustig ademhalen …. o ho ho ….. even rustig ademhalen …. o ho ho … even rustig ademha-ha-len …. en het regent…. en het regent… zonnestralen o-ho-ho…rustig ademhalen’. Dankjewel Acda & de Munnik. Ik merk dat ik kalmeer en het valt me achteraf pas o,  dat ik stukjes van de tekst heb weggelaten die op dat moment niet relevant waren. Dan maar achter de vaste pc die inmiddels klaar is met zijn printopdrachten. Daar lukt het wel. Ik zou het geprinte materiaal kunnen gaan sorteren maar mijn laptop zit ook nog in mijn hoofd en ik merk dat nogal geagiteerd ben door al het gebeuren, ik voel onrust in mijn lijf.

Dat was het moment dat ik er schoon genoeg van had.  Ik laat de boel de boel, trek mijn kluskleding aan en knoop een zakdoek om mijn hoofd. Gewapend met verf, doeken, borstels en een roller loop ik naar de overkapping om het plafond te gaan schilderen. Twee dagen eerder had ik het al afgewassen. Eerst alles netjes afdekken. Mijn eerste bewegingen zijn nogal gehaast, dat werkt niet. Ik moet het langzamer doen. Even een glaasje water drinken. Terwijl ik langs de lavendel loop laat ik mijn handen er doorheen ga en sta even stil om de geur op te snuiven.  Dan begin ik aan de verfklus. Gedachten komen weer binnen rollen en gaan richting het ongemak met de laptop en de mogelijke gevolgen. Ik ben al korte -termijn-oplossingen aan het bedenken en heb intussen niet in de gaten dat ik steeds sneller aan het rollen ben, totdat ik verfspatten in mijn gezicht voel. Als ik in de spiegel kijk, zie ik dat ik al een tijdje op de automatische piloot heb staan schilderen en kan er wel om lachen. Ik loop weer opnieuw naar buiten en ga aan de slag. Ditmaal is het tempo laag en mijn aandacht volledig bij de klus. Er komen nog steeds gedachten in me op, maar die brengen een glimlach met zich mee. Ik hoor mijn vader tegen me praten: ‘Goed mals opzetten en dan rustig uitstrijken.’ – ‘Ho ho, niet zo vaak met die borstel over hetzelfde heen strijken, dan veeg je alle verf er weer af.’ – ‘Kom eens hier, dan doe ik het nog een keertje voor.’ Er zijn zo van die dagen. Deze eindigde met een glimlach. 

Mindful Moment
Vaak merken we onze gejaagdheid pas op, als er van alles misgaat. Heb je meerdere klussen te doen die dag, dan hebben we de neiging het tempo alsmaar op te voeren zodat de klus maar af komt. Dit heeft niet altijd het gewenste effect. Je laat dingen uit je handen vallen, struikelt over je woorden of wat je aan het doen bent, lukt net niet zoals je zou willen. In plaats van het tempo opvoeren werkt het beter om even te pauzeren, of je tempo te verlagen en je aandacht volledig naar je bezigheid te brengen. Het is onmogelijk om het tempo van je geest bij te houden. Dat lukt je niet met woorden en al zeker niet met handelingen. Soms zijn er van die dagen, waar zoveel tussenbeide komt zodat ‘het denken’ continue getriggerd wordt. Als je bij domino het eerste blokje omduwt weet je waar het laatste blokje omvalt en er stilte is, mits je alle blokjes juist hebt geplaatst. In het dagelijks leven gaat het anders en weet je vooraf niet altijd waar je uitkomt.

– Lisette –

In de rubriek ‘Mindfulness’ schrijft Lisette Poell over haar werk in de praktijk ‘Jij bent Oké’. Ze geeft tips hoe Mindfulness te integreren is in het dagelijks leven. Lisette is gediplomeerd coach/counselor en Mindfulness Based Cognitive Therapist/trainer. Naast (digitale) coaching geeft ze trainingen en workshops op het gebied van Mindfulness en intuïtief schrijven. Ze werkt vanuit verschillende locaties. Soms worden paarden ingezet of trekt ze met haar cliënten de natuur in. Nieuwsgierig geworden? Kijk op de website www.jijbentoke.nl  en ook op Facebook en LinkedIn. Heb je een vraag of opmerking stuur dan een mail.

Advertentie

Er zijn nog geen reacties geplaatst.


Plaats een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Advertentie

Foutje gespot?

Oeps, je hebt kennelijk een foutje gespot.
Fijn dat je ons op de hoogte brengt. Met een paar klikken kun je ons hierover een berichtje sturen. We doen ons best het foutje zo snel mogelijk te herstellen en je hiervan op de hoogte te brengen.

Advertentie

Advertentie

Mussenbaan Staatsbosbeheer
Nationaal Park De Groote Peel
6 oktober 2024 | 11:00
Totalbody Sport 4
Hoe blijf je gemotiveerd in deze periode?
6 oktober 2024 | 10:00
Buurthuis Moesel in Weert vol met hobbyisten
Hobby Happening
6 oktober 2024 | 9:00
Omwonenden Kruisstraat klagen over verkeersoverlast
“Situatie loopt de spuigaten uit”
5 oktober 2024 | 20:38

Advertentie