Het corona-virus raakt ons allemaal | Robbert (35 jaar)

Redactie

18 april 2020 | 12:00

Advertentie

Het maakt niet uit of je jong of oud bent,
Het maakt niet uit waar je in je dagelijkse leven mee bezig bent.
Iedereen van ons heeft met de gevolgen van het virus te maken.

Wij willen mensen uit Nederweert de mogelijkheid geven om hun verhaal te vertellen. Vandaag de voorzitter van het Moulin Blues festival;

Robbert (35 jaar);

Het is voor het eerste sinds 35 jaar dat we een jaar over moeten slaan. Er is geen Moulin Blues dit jaar. Normaal gesproken is dit een erg drukke periode. Laten we voorop stellen dat algemeen de gezondheid het allerbelangrijkste is; ook de gezondheid van ons bezoek, onze vrijwilligers en van de artiesten. Maar het feit dat er sinds 1986 geen Moulin Blues is, is erg jammer.

We zijn een stichting die voor 100 procent op vrijwilligers draait en dat doen we vanuit onze passie voor de muziek, dat doen we voor de bezoekers en voor de gemeenschap. Als organisator zit je in een soort van ritme en nu opeens voel je daarin een leegte. Enerzijds omdat het veel rustiger is. En anderzijds ook een leegte en een gemis van het gezamenlijk genieten van muziek. Nu zet ik thuis een LP of een CD op en maak ik het op die manier gezellig. Maar dat is wel anders. Life-optredens; dat is de echte muziekbeleving. Dan zie je de artiest die op het podium voor jouw neus zijn eigen artistieke keuzes maakt. En samen met andere mensen mag je dat beleven en kun je daar je bewondering over uiten. Die gezelligheid, die sociale functie en het gemis van beleving valt nu weg.

Voor veel mensen is Moulin Blues een reünie. We hebben een gemêleerd publiek. Zeker de ervaren rotten komen ieder jaar vanuit alle hoeken van Nederland en ook het buitenland naar Ospel-Dijk. Die zien elkaar dan. Spreken af bij “die ene paal in de grote tent” en vieren daar als het ware ieder jaar het leven. Sommigen doen dat al meer dan 30 jaar. De muziek is daarbij absoluut belangrijk maar het elkaar zien en het elkaar ontmoeten is minstens zo belangrijk. Hiermee ervaren we het gemis van muziek als sociaal smeermiddel.

De programmering hadden we al een geruime tijd rond en vervolgens ga je als organisatie de namen van de artiesten één voor één bekend maken. Begin maart was er nog nauwelijks zicht op de concrete gevolgen van het corona-virus in ons land. Als bestuur ben je dan natuurlijk al gealarmeerd. En het gevoel van urgentie dat je als bestuur stappen moet ondernemen neemt, naarmate de crisis langer duurt en naarmate de geldende richtlijnen worden verlengd en worden aangescherpt, alleen maar toe. Dan hoef je geen geleerde te zijn om te begrijpen dat dit alles ook je festival gaat raken. Vanuit een algemeen begrip voor de situatie en vanuit het belang van de veiligheid van de bezoekers en de artiesten, hak je als bestuur op een gegeven moment de knoop door. En tegelijkertijd moet je als organisatie wachten op het moment dat vanuit de overheid deze maatregel wordt opgelegd. Wanneer je als organisatie eenzijdig een beslissing zou nemen, sta je juridisch gezien niet sterk. Dit is iets wat je in het hele festivallandschap ziet. Iedereen wacht op het moment dat de maatregel wordt opgelegd.

Op dit moment staat de hele festivalbranche stil. Een aantal artiesten zitten vanuit huis muziek via het internet uit te zenden en hopen dat er een gift binnen komt. Artiesten leven van life-optredens. Dat is hun boterham en ook zij worden door deze crisis keihard geraakt. Evenals voor andere sectoren is het voor de artiestenwereld en de culturele sector op dit moment heel moeilijk te overzien wat de gevolgen van deze crisis op langer termijn zullen zijn.

We zijn er met z’n allen aan gewend en ook verwend dat alles vanzelfsprekend is en die vanzelfsprekendheid is er nu wel even van af. Het ervaren van deze ontwikkeling hoeft niet persé negatief te zijn. Dit is niet de leukste tijd en er zullen dingen veranderen. Het festivallandschap zal er na deze crisis waarschijnlijk ook anders uitzien. Maar ik denk dat we daarmee hetgeen wat georganiseerd wordt, intenser zullen beleven. Zeker op de korte termijn in een ‘aangepaste samenleving op 1.5 meter’. Wanneer we in mindere mate kunnen gaan, gaat de waarde per beleving omhoog, denk ik.

Ik wil er van uitgaan dat Moulin Blues volgend jaar weer door zal gaan. We hebben gelukkig ongeveer 80 procent van de huidige line-up over kunnen zetten naar het volgend jaar. De mensen die voor dit jaar al een ticket hadden gekocht, hebben een open brief ontvangen waarin we een appèl hebben gedaan op de mensen om het ticket om te zetten naar een ticket voor het volgend jaar. Gelukkig denken mensen erg mee en is daar massaal gehoor aan gegeven. Daarmee zijn wij verzekerd van een aantal bezoekers voor het volgende jaar. En wanneer mensen het willen, krijgen ze het ticket natuurlijk terugbetaald.

We gaan ons weer focussen op het volgend jaar. Maar pas na 1 en 2 mei. We hebben enorm veel archiefbeelden en tijdens het Moulin Bluesweekend op 1 en 2 mei gaan we archiefbeelden streamen. Meer informatie volgt daar nog over. We halen Moulin Blues in huis.

Ria
‘Het corona-virus raakt ons allemaal’ is een serie van Ria voor Nederweert24. Persoonlijke verhalen over de onwerkelijke situatie waar we met z’n allen zitten. Verhalen van en door mensen uit Nederweert. Van jong tot oud en uit alle beroepsgroepen.

Nieuws Archief

Coronavirus, Moulin Blues, Ospel, Ria van Houten

Advertentie

Foutje gespot?

Oeps, je hebt kennelijk een foutje gespot.
Fijn dat je ons op de hoogte brengt. Met een paar klikken kun je ons hierover een berichtje sturen. We doen ons best het foutje zo snel mogelijk te herstellen en je hiervan op de hoogte te brengen.