De uitstervende folder


Een van de meest oudste manieren van reclame is uit aan het sterven. De papieren folder die wekelijks door duizenden brievenbussen wordt gefrot, kan het namelijk niet meer winnen van de oprukkende ‘Ja-Nee’-stickers. Daarbovenop kondigen steeds meer Nederlandse gemeenten af dat reclamefolders überhaupt niet meer zomaar opgedrongen mogen worden. Pas bij een sticker die het ontvangen van reclame expliciet toejuicht, is het toegestaan om commercieel papier naar binnen te gooien. Zo’n beetje als het concept van het donorregister, maar dan precies andersom.

Ook in Nederweert prijken er op verschillende voordeuren stickers die in koeienletters melden dat reclamefolders niet welkom zijn. Door die flinke vertegenwoordiging van Ja-Nee of Nee-Nee stickers staat de reclamefolder hier ook op losse schroeven. Daarbij is het algemeen bekend dat driekwart van de folders die daadwerkelijk hun doorgang naar binnen vindt, linea recta richting het oud papier gaat. De meesten zullen de papieren spam daarom niet missen. Let wel: niet iedereen.

Tijdens mijn eerste baantje als bezorger van het Zondagsnieuws ervoer ik vaker aan den lijve wat voor belangrijke rol reclamefolders in sommige levens vervullen. De zestienjarige ondergetekende sloeg namelijk nog wel eens een straatje over. Vanwege riante katers, regen of uitslaapsessies kon het daarom voorkomen dat sommige huishoudens geen Zondagsnieuws plus reclamefolders ontvingen. Bij het betreden van de oprit van deze huishoudens kwam er dan geregeld een briesende man met schuim op de lippen naar buiten stormen om de emotionele schade van zijn gemiste reclamefolders te melden. Met opgeheven wenkbrauwen hoorde ik het relaas aan om mezelf vervolgens plechtig voor te nemen die brievenbus nooit meer over te slaan.

Mocht de man in kwestie dit lezen: mijn welgemeende excuses voor het overslaan van uw huis. Binnenkort lever ik een aangetekende excuusfolder af. Tenminste, als u nog geen sticker heeft.