Door Ben Sonnemans
Zonder toeschouwers geen toneel
Het toneel en haar toeschouwers zijn als een Siamese tweeling: ze kunnen niet zonder elkaar, want ze blijven voor altijd met elkaar verbonden. Dat geldt natuurlijk ook voor De Krottepoffers. ‘Ons publiek’, althans een gedeelte ervan, laten we dan ook graag aan het woord.
Even voorstellen: Agnes, Martien en Carina Kursten
De ‘familie Kursten’ is een van de trouwe bezoekers van onze voorstellingen. Agnes, medewerkster financiën van de gemeente Nederweert, Martien, vrachtwagenchauffeur voor een transportbedrijf en vrijwilliger bij voetbalclub Merefeldia en Carina, huishoudelijke hulp bij de thuiszorg in Nederweert, laten hun licht schijnen over de club. Zij vormen de kern van een groep trouwe liefhebbers!
Moeder Kursten als initiatiefneemster
“Toen onze moeder in 1953 vanuit Duitsland in Nederweert kwam wonen, vond ze het jammer dat er geen bioscoop was en dat er geen toneel gespeeld werd. Zij bezocht deze in Duitsland graag en vond de afwezigheid ervan in Nederweert toch een gemis” vertelt Carina. “Dat veranderde toen Agnes meespeelde in een jeugdproductie van Mengelmoes. Mijn moeder zag haar kans schoon en nam het initiatief. Ze vond het geweldig om naar het toneel te gaan en dat samen met haar kinderen! Dat smaakte naar meer.Sindsdien gaan we kijken naar elke voorstelling van Mengelmoes, zolang het kon van de Meiberg en van jullie, de Krottepoffers!” Martien: “En niet te vergeten de Bonte Avonden bij de Pinmaekers”. Ook gingen Carina en Agnes, toen hun kinderen nog klein waren, naar de toneelstukken voor de jeugd van de Krottepoffers en van Mengelmoes en ook naar jeugdvoorstellingen in het Munttheater
Wachten op Martien
Om een plaats op de eerste rij te bemachtigen, staat een delegatie van de familie al een uur van tevoren bij de deur van de zaal te wachten. De groep wachtenden bestaat dan meestal uit acht of meer personen. “Alleen onze Martien komt altijd vijf voor acht binnen! Daar moeten we het langst een plaats voor vrijhouden”, zegt Carina met een knipoog. “Ik heb het druk. Ik weet nooit precies hoe laat ik thuis ben” reageert Martien op zijn ‘Martiens’.
Dae Wieërter in ‘De Gezösters’ en Hub in ‘Un bieëldj van unne mins’
Agnes: “Bij de Krottepoffers is alles altijd tot in de puntjes uitgewerkt: mooie kleding, mooie grime en altijd een prachtig decor en er wordt goed gespeeld! Een van de mooiste stukken vond ik toch dat stuk over “Siem”. Alles klopte daar: de bar, zelfs de elektriciteitsleidingen op de muur. Geweldig!” “En er zat humor in. Weet je nog toen “dae Wieërter” van de wc af kwam met zwarte handen”: zegt Martien met pretoogjes, verwijzend naar het gebruik van oude kranten als toiletpapier, waarvan de inkt vaak afgaf. Agnes en Martien hebben het hier over het stuk ‘De Gezösters’, een van de successtukken van erelid Gerard Kessels.
Ook aan het stuk “Un bieëldj van unne mins!” hebben de zussen nog goede herinneringen, vooral aan dat beeld, prachtig vormgegeven door wijlen Hub Verdonschot. “Wat hebben we toen gelachen! We zijn echte liefhebbers van blijspelen, als het daarom gaat, maar stukken over Nederweert zijn ook mooi, van eigen bodem. Die zien we ook graag!”, aldus Carina.
Samen naar ‘Jan de Lichte’
Als echte liefhebbers van toneel zal de “familie Kursten” zeker weer van de partij zijn bij onze komende voorstelling ‘De bende van Jan de Lichte’. Hopelijk op de eerste rij, zodat ze samen met De Krottepoffers weer een beetje een Siamese tweeling kunnen vormen.
Er zijn nog geen reacties geplaatst