Afgelopen weekeinde vierde de Ospelse buurtvereniging De Houwakker haar 50 jarig bestaan. Onder de initiatiefnemers om een buurtvereniging in de nieuwe wijk te starten was Hub Wullems, die in Nederweert Strateris bij de buurtvereniging betrokken was. Hij werd secretaris gedurende 5 jaar en nam toen de voorzittershamer over van Sjef Jacobs. Hub is dus 50 jaar bestuurlijk betrokken bij De Houwakker, ongetwijfeld een zeldzaam jubileum voor deze enthousiaste voorman. Vrijwilligerswerk loont nog steeds, Huub. Proficiat. In het bestuur nam indertijd uit elke straat een bewoner zitting, hetgeen tot vruchtbare samenwerking leidde.
Hub Wullems 45 jaar voorzitter
Elke maand wel organiseert de vereniging activiteiten voor de leden, voor de kinderen, de jeugd en ouderen. Fietstochten, barbecues en feestavonden zijn steeds gezellige ontmoetingen. Uit de beginjaren waren het uitstapjes met twee touringcars naar een zwembad of een schaatsbaan en de droppings met een vrachtwagen heel aantrekkelijk. De buurtvereniging – naaste buren van RKSVO – kende zelf enige tijd twee dames voetbalteams en een jongens/mannenteam. Succes was er meerdere keren bij deelname aan de 6-kamp van de buurvereniging West te Nederweert. De Houwakker is ook enthousiast deelnemer aan de jaarlijkse Burendag.
Naoberschap
Buurt-vereniging heeft in feite twee betekenissen: enerzijds een club van personen die in eenzelfde buurt wonen, anderzijds een club die toekomt aan “buurten”, samen in gesprek zijn, met elkaar contact houden en het leven samen delen. Dit heet naoberschap, waar vroeger een algemene burenplicht gold. De Houwakker geeft duidelijk vorm aan naoberschap door de sociale contacten in de buurt te bevorderen en er voor elkaar te zijn. En dat is niet nieuw in De Houwakker ! Toen in de naoorlogse jaren een landbouwer in de Houwakker in grote problemen kwam bij het slaan van een waterput en in drijfzand verzonk, kwam de hele buurt in actie. Er waren ter plaatse geen hijskranen en graafmachines beschikbaar : de buurtbewoners redden de man met de grootste moeite met ladders, planken, touwen én een borrel in een koffiekopje …… Succesvol naoberschap in de Houwakker. Eerder werkten met name buurtbewoners in de Houwakker samen bij de realisering van een “Hagelkruiskapel”, nadat een zware hagelbui de oogst ter plaatse had verwoest. Bij de ruilverkaveling verdween dit kapelletje. Iets verderop staat nu ter herinnering het veldkruis aan de Hagelkruisbaan.
De Houwakker en de kerk
De vereniging vierde haar jubileum zondag jl. met een druk bezochte hoogmis. Het herinnerde mij aan lang vervlogen tijden, begin vijftiger jaren van de vorige eeuw. De Houwakker was bekend om zijn vruchtbare grond, een hoge akker, aflopend naar de Houwakkersteeg. Bij grote droogte waren er echter vaak zand- en zaadverstuivingen. Regen was er altijd welkom. In die jaren hield pastoor Arts bij grote droogte of te natte zomers op zondag namiddag vaak een “lof” (een gebedsdienst) “voor de vruchten der aarde”. Ik was toen lid van het kerkkoor. Het was weer eens een heel natte zomer en het lof werd die middag druk bezocht door vooral boerengezinnen. De hoog bejaarde koster-organist Frans Op ’t Root keek vanaf het oksaal naar beneden in de kerk en constateerde met een glimlach : “vanne Houwakker zeên ich neemus”. Die waren immers blij met regen ! Zondag jl. waren zij er wel in de hoogmis.
Sjef Geuns.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.