Werner Bloemers
Op de eerste plaats, beste lezer, wil ik u de allerbeste wensen meegeven voor het nieuwe jaar. Dat uw gezondheid intact blijft, dat uw wensen zich kunnen exploreren, dat u zich tevreden… misschien wel gelukkig kunt voelen.
Dit schrikkeljaar wordt zonder meer het jaar van het algoritme. Iets wat het altijd al is geweest bij het begin van elk jaar, maar dit jaar heeft toch ergens een speciale betekenis. Waarom ik dat denk, zal ik later in het artikel meedelen. Ik laat u ondertussen in een moeras van onvolprezen gedachten doorsudderen.
Als ik naar het nieuwe jaar kijk, hoop ik dat ik minder op mijn telefoon ga zitten wroeten (2 uur per dag is toch veel te lang voor een doorsnee-ambtenaar), hoop ik dat de prijzen ergens gaan zakken (soms verschrik je je gewoon als blijkt dat een artikel ineens minder dan 1 euro kost) en hoop ik dat er vooral meer muzikaal talent zich laat roeren in de omgeving van Nederweert. Dus kom op jongelui of ouwelui, gooi je veilige zone even in de prullenbak en doe wat! Het mag ook een mooi schilderij of beeldhouwwerk zijn, maar laat je zien.
Voor 2024 ben ik eigenlijk heel voorzichtig positief. Het OLS in Nederweert gaat weliswaar niet door, de klimaatproblemen stapelen zich in rap tempo op (straks worden ook de huizen langs de Zuid-Willemsvaart het kanaal inge-eroseerd net zoals langs de Normandische kust), een patstelling in de bekendste oorlogen op dit moment is ver te zoeken en aan het eind van het jaar moet de wereld zijn hart vasthouden als twee oude lullen het klaarblijkelijk tegen mekaar opnemen als het gaat om de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Het zijn niet al te leuke vooruitzichten. Toch? U zit toch kennelijk met een glimlach te genieten.
Wat zijn dan wel de lichtpuntjes? Tja, als ik kijk naar de sportieve prestaties van een voetbalclub uit Eindhoven, die in deze voetbaljaargang al 16 keer op rij heeft gewonnen en nog maar één overwinning is verwijderd van de evenaring van het record uit het seizoen 1987/1988. Ik kom dadelijk terug op het jaar 1988. Voor wat deze voetbaljaargang betreft: ik hoop toch echter wel dat een club uit 010 nog wat in kan inlopen op de Eindhovense overmacht. Dan is het tenminste wat spannender.
Maar waarom haal ik 1988 erbij? In dat jaar zat ik trouwens nog in Eindhoven op school tussen de PSV- en Ajax-supporters. En overjoop als ik toen was, koos ik vaker voor de club die toen het beste presteerde. PSV werd van 1986 tot 1989 kampioen, iets wat ze van 2005 tot 2008 ook lukte. Ik als Feyenoorder heb dit altijd tergend moeten ondergaan, ook al deed je nog ergens je best om bij een groepje jongeren te horen die toen voor de beste club waren.
Maar goed, waarom kom ik toch weer op 1988? Het was het jaar waarin ik met mijn schoolgenoten van de 4e klassen (MAVO, LEAO, LHNO, LTS) een werkweek ging doen dwars door het Brabantse land met overal een geweldige ontvangst en avonturen, waar wij 36 jaar na dato nog altijd heimelijk het zwijgen toe doen. Maar we zouden er best over na kunnen denken om dit ooit over te doen, als oude mensen zijnde. En dan tegen mekaar zeggen: ‘Weet je nog hoe het toen was?’
En dan kom ik u redden uit het moeras vol onvolprezen gedachten: 1988 was een fantastisch sportjaar. Ene Yvonne van Gennip werd drie maal Olympisch Kampioen, Monique Knol won de wegwedstrijd in Seoul tijdens de Olympische Zomerspelen. En het Nederlands Elftal werd Europees Kampioen voetbal. En laat dat dit jaar net weer in Duitsland gebeuren, net als toen. Nu is het alleen nog de kunst om van die chauvinistische Fransen te winnen.
2024 – 1988 = 36 is een mooi even getal, met vast een goede geluksfactor!Werner Bloemers, januari 2024
Er zijn nog geen reacties geplaatst.