Marcel heeft na vele kilometers zijn doel bereikt. Met slechte benen en een regenachtige dag heeft hij de laatste etappe van 31 kilometer afgelegd naar Capranica. Noem het een ‘op de tanden bijt etappe’. Zo heeft hij er een aantal gehad. Belangrijkste is dat hij zijn doel gehaald is.
Een zachte aai langs mijn wang
….”Beelden van weleer verschijnen. Ik zie ons lopen. Maar ik ben alleen en er is niemand om dit moment mee te vieren. Dat hoeft ook niet. Het moet juist sober. Of is er toch iemand? Ik haal kaarsjes uit mijn rugzak en ontsteekt ze. ‘Is dit het nu’ gonst het door mijn hoofd. ‘Heb ik het goed gedaan?’ Ik frommel verder naar mijn toilettas waar twee buisjes as zijn opgeborgen. De hele reis zaten ze in een stoffen kokertje dat ik vond tijdens de trainingstocht naar Ed een maand voor het echte werk. Was het dragen een last, gaf het me vleugels? Iedereen mag op de antwoordstoel plaatsnemen om deze vragen in te kleuren met antwoorden.
Mijn plechtigheid duurt een half uurtje. De kaarsjes branden nog als ik de rugzak omgooi en mijn stokken pak. Als ik me voor vertrek nog een keer omdraai is een kaarsje gedoofd. Op dat moment voel ik een zachte aai langs mijn wang. Als een tedere kus. Het is mooi geweest voor vandaag.”….
Capranica ligt 50 km boven Rome en is de plek waar Marcel samen met zijn in 2009 overleden vrouw Nel enkele prachtige vakanties heeft doorgebracht. Hij heeft haar belooft een deel van haar as daar uit te strooien. Hij is op pad gegaan met een bescheiden rugzak, een klein beetje as en zijn Lucky charm, een penning van de Heilige St. Christoffel die hij van zijn nieuwe geliefde Silvia en haar kinderen heeft gekregen.
Lees hier het hele verhaal van Marcel Tinnemans
3 Reacties
Marcel ben TROTS op jou en Nel is al die tijd bij je geweest……. RESPECT!!!!!!!!!!!
Geweldig. Gefeliciteerd met deze prestatie. Vol bewondering.
tvds
petje af voor zo een prestatie; waar een wil is een weg niet altijd even recht]